تفریحات دانشجویی و هشت ساعت سوم

روشن است که دانشجو، کار و پیشه ای جز درس خواندن ندارد و چون درسش تمام شد، بار دیگر باید درس بخواند و چون فراغتی یافت، باز هم باید درس بخواند و تفریح او همان درس اوست. نمی دانید چه لذتی در مرور چند باره درسی که دیگر آن را از بر داری، نهفته است؛ به ویژه هنگامی که یکی از همکلاسی هایت زنگ بزند و بپرسد: «امتحان رو خوندی و تو بگویی دور پنجمم»! یکی دیگر از لذت های درس خواندن نوشتن همزمان جزوه سر کلاس، آن هم با دو، سه و چهار رنگ متفاوت و جا نینداختن یک واو و حتی سرفه استاد است. حقیر خود بسیاری از خاطرات استادانم را توی جزوات قرضی دوستان جزوه نویسم خوانده ام که ربطی هم به درس نداشت؛ اما چه کنند بعضی که جز درس خواندن، تفریحی ندارند. یکی از دیگر تفریحات موازی درس خواندن، توطئه چینی برای درس نخواندن رقیب است؛ این که یک روز تعطیل با رقبا به گردش و تفریح بروید و مدام از خوشی و تفریح و تفرج و بی خیالی خود بگویید؛ تا جایی که مطمئن شوید کلام شما در وی نافذ افتاده است و آن گاه سریع به خانه یا خوابگاه رفته، تا می توانید، بخوانید و بخوانید؛ تا بشود و بسوزد آن چه که باید. از اینها که بگذریم، اگر اندک فراغتی برای دانشجو حاصل شد، خوب است آن اندک زمان را به سیاست بازی اختصاص دهد که کار سیاسی و سیاسی کاری، از جمله وظایف دانشجوست که باید آن را در اوقات گرانبهای فراغتش به انجام رساند. در همین راستا، شرکت در برخی محافل اجتماعی و داشتن برخی فعالیت های انسان دوستانه، مانند عضویت در ان جی او های حمایتی و خیرخواهانه، از فعالیت های فوق برنامه یک دانشجو محسوب می شود. از دیگر تفریحات بر زمین مانده یک دانشجو، تماشای تلویزیون، به ویژه برنامه فخیمه نود می باشد. تماشای کل کل کردن های کارشناسان و کُری خواندن های مربیان و اطلاع از حواشی فوتبالیست ها، چنان شور و شعفی در نهاد آدمی ایجاد می کند که نگو و نپرس و این لذت منقطع را با خواندن مجلات زرد، می توان به کیفی مدام تبدیل کرد. متأسفانه بسیاری از دانشجویان اوقات فراغت خود را صرف افزایش اطلاعات فرهنگی می کنند و پول توجیبی خود را خرج بازدید از موزه ها ویا تماشای تئاتر و فیلم سینمایی می کنند که این امر، پدیده ای نوظهور است و مسئولین باید فکری در این باره بکنند. از سرگرمی های دانشجویان و جوانان دیگر ملل، وب گردی، چت و حضور درفضای اینترنت است. برخی از این دانشجویان، به ویژه چشم بادامی ها، چنان دچار اعتیاد به اینترنت شده اند که برای رفع این اعتیاد، مجبور به سوارکاری و یا شرکت در اردوهای نظامی هستند. البته مسئولین ما تدابیری اندیشیده اند و با کاهش سرعت اینترنت، مانع این اعتیاد شده اند. از این رو، خطری در این مورد، دانشجویان عزیز ما را تهدید نمی کند. انجام برخی حرکات ورزشی در خلال درس خواندن، از اموری است که امتحانش ضرری ندارد. می توان پا را کمی فراتر نهاد و به بازی و مسابقه هم مشغول شد. برگزاری یک لیگ کوچک بین خوابگاهی و گسترش آن بین دیگر دانشگاه ها نیز می تواند مفرح ذات باشد. این مسابقات، فواید زیادی دارد. فکر می کنید علی دایی از کجا شروع کرد؟ کار و تأمین مخارج دانشگاه برای تکمیل کردن این فهرست نیز از جمله تفریحات دانشجویی محسوب می شود. مهم نیست که آن کار چقدر با شئونات دانشجویی تطابق داشته باشد؛ بلکه مهم میزان درآمدی است که حاصل می شود. گاهی این در آمد چنان چشم گیر است که می توان آن را بر ادامه تحصیل، رجحان داد و وقت و عمر را بیش از این، تلف نکرد. دانشجوی ایرانی از خلاقیت و نبوغ خاصی برخوردار است و خودش راه خودش را برای تفریح می یابد. شوخی های مرسوم بین جوانان، از نوع دانشجویی اش، یکی از خاطرات به یاد ماندنی این دوران است. انجام امور شخصی، مانند نظافت و پختن غذا نیز خودش عالمی دارد. مهم آن است که این راه های تفریح، در چارچوبی پسندیده به ظهور در آید و از افراط و تفریط، مبرا باشد و این تفریحات، موجب آزار دیگران نشود و دانشجو را از هدف اصلی اش که همان کسب علم و یا مدرک است، باز ندارد. در میان اهل علم مثلی معروف است که می گوید : الدرس، ثم الدرس، ثم الدرس؛ یعنی درس، سپس درس، سپس درس. این مثل معانی گسترده ای دارد و معنی آن این نیست که فقط و فقط باید درس خواند و لا غیر؛ بلکه درس اول، به معنای پیش مطالعه و درس دوم، به معنای حضور درکلاس و گرفتن درس از استاد و سومی به معنای مباحثه، تحقیق و تأمل در آن دانش است و ثم به معنی سپس بیان گر فاصله است؛ یعنی بین این سه درسی که گفته شد، باید فاصله باشد که به امور مهم مانند عبادت، تفریح و... پرداخته شود. در آموزه های دینی ما نیز آمده است که اوقات خود را به سه بخش تقسیم کنید؛ بخشی را به عبادت، اختصاص دهید و بخشی را به کار و بخشی را به استراحت و تفریح که تفریح برای قوت یافتن درانجام کارهای دو بخش دیگر است. دانشجو با داشتن تفریحات سالمی، مانند ورزش، مطالعه و ... باید در جهت تجدید قوا و تازه کردن نفس برای پیکار علمی، خویشتن را آماده و با طراوت بسازد. تفریح سالم و متعادل، نه تنها مانع درس و کار نیست، بلکه برای بقای طراوت علمی دانشجو، واجب و ضروری است و خوب است که استادان و مدیران مؤسسات آموزش عالی، تفریح دانشجویی را برای ارتقای سطح علمی دانشجو و مؤسسه خود، جدی گرفته، برای این امر مهم، زمان و امکانات لازم را فراهم کنند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه