در توضیح المسائل مسأله 1353 فرموده اید: «تا انسان قصد ماندن همیشگى در جایى که غیر وطن اصلى خودش است، نداشته باشد، وطن او حساب نمى شود، مگر آنکه بدون قصد ماندن آنقدر بماند که مردم محل بگویند وطن اوست»، اکنون با توجه به این مسأله اینجانب که مدت 8 سال است در قم مشغول تحصیل هستم و ازدواج هم کرده ام، ولى قصد حتمى ماندن دائم در قم را ندارم، وظیفه من چیست، البته قصد رفتن حتمى هم ندارم و فعلا نمى توانم براى آینده ام تصمیم جدى بگیرم.

در صورتى که قصد رفتن گرچه در چند سال آینده نداشته باشید و مردم شما را اهل قم بشمارند، قم براى شما حکم وطن را دارد، هرچند که قصد ماندن همیشگى را نداشته باشید. منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد اول، قم: امیر العلم، 1383. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه