تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه
امیر در لغت به معنی فرمانده است، بعد از اسلام کسانی را که از سوی رسول خدا - صلی الله علیه و آله - و خلفاء به فرماندهی مأموریتهای جنگی منصوب میشدند امیر میگفتند، عبداللهبن جحش پسر عمة پیغمبر صلی الله علیه و آله که در سال دوم هجری مأمور کسب اطلاعات از کافران مکه شد نخستین کسی بود که امیر نامیده شد.[1]
اما عنوان امیرالمؤمنین به معنی خلیفه و فرمانده کل قوای اسلام از عهد عمربن خطاب باب شد و او به اشارت دو تن از صحابه خطاب امیرالمؤمنین را برای مقام خلافت برگزید.[2] سیوطی در تاریخ الخلفاء و ابن خلدون در تاریخش به این مطلب اشاره کردهاند که: عنوان امیرالمؤمنین در عهد خلفای اولیه و بنی امیه و بنی عباس تا سقوط خلافت بغداد (656) بالاترین القاب ویژه خلیفه یا مدعیان خلافت بوده است.[3]
اما به اعتقاد شیعه امامیه، امیرالمؤمنین عنوانی است که خدای تعالی به علیبن ابیطالب علیه السلام داده است. و هیچ کس چه قبل از او و چه بعد از او برازنده این نام نیست. در حدیث آمده است که رسول خدا - صلی الله علیه و آله - به اصحاب خود فرمود: بر علی با عنوان امیرالمؤمنین سلام کنید و در حدیث دیگر است که خدا علی علیه السلام را امیرالمؤمنین نامیده است و روا نیست کسی به این نام خوانده شود، حتی قائم آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف را امیرالمؤمنین نمیگویند و به او بقیهالله خطاب میکنند. امام محمد باقر علیه السلام فرموده است: خداوند علی علیه السلام را امیرالمؤمنین گفته است، امام رضا علیه السلام فرموده است: چون حضرت توشة علم به مؤمنان میبخشید امیرالمؤمنین نام گرفت[4]. حافظ ابونعیم اصفهانی از انس بن مالک روایت کرده است[5] که رسول خدا - صلی الله علیه و آله - دربارة علی علیه السلام فرمودند: او امیرالمؤمنین و فرمانده مأموران مجاهد و خاتم اوصیاست. ابن مردویه اصفهانی آورده است[6] که جبرئیل در محضر رسول خدا - صلی الله علیه و آله - علی علیه السلام را امیر المؤمنین خواند. ابوالعلاء حسن بن عطار از ابنعباس روایت کرده است[7] که رسول خدا - صلی الله علیه و آله- به امالمؤمنین ام سلمه فرمود: ای امسلمه شاهد باش و بشنو، این علی بن ابیطالب علیه السلام است که امیرالمؤمنین و سید مسلمانان و نهان خانة اسرار و جایگاه علم من است. عنوان امیرالمؤمنین نزد شیعه امامیه، اختصاص به علی بن ابیطالب علیه السلام دارد. و امروزه این نام در نزد شیعیان فقط به حضرت علی(ع) اختصاصی دارد و فر د دیگری را با این عنوان نمی آورند.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. دایره المعارف بستانی، بستانی.
2. دایره المعارف تشیع.
3. الغدیر، علامه امینی.
4. حلیه الاولیاد: ابو نعیم اصفهانی.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . احمد بن حنبل ، مسند، ج 1 ص 178.
[2] . امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج8، ص86.
[3] . سیوطی، جلال الدین، تاریخ الخلفا، مصر، 1371، ص138.
[4] . مجمع البحرین،ص 229.
[5] . اصفهانی، حافظ ابونعیم- حلیه الاولیا، 1387ق، ج1، ص63.
[6] . امینی، پیشین، ج8، ص87.
[7] . همان، ج6، ص80. .
موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.