جوانى سى ساله هستم که به مدّت 5 سال است با دخترى آشنا شده ام. ایشان به قصد ازدواج با بنده، و من به قصد بازى با احساسات و به صرف برطرف کردن امیال شهوانى و ارضاى میل جنسى با وى ارتباط دارم. بدین جهت او را به یک ازدواج صحیح در آینده نه چندان دور امیدوار کردم. این آشنایى ها بیشتر و ارتباط ها نزدیک تر شد تا این که با رضایت او آمیزش جنسى صورت گرفت. سپس موضوع ازدواجمان را با خانواده ام در میان گذاشتم، ولى با مخالفت شدید خانواده ام روبه رو شدم و ایشان که متوجّه مخالفت شدید خانواده ام با این ازدواج شده مى گوید: «با توجّه به این که شما مرا از باکره بودن خارج کرده اید به هر نحوى باید خانواده ات را راضى کرده و با من ازدواج کنى و الّا هرگز تو را نمى بخشم. از طرفى والدینم مى گویند: «اگر قانون هم شما را به عقد هم درآورد ما هرگز تو را نمى بخشیم و عاقت خواهیم نمود». با توجّه به توضیحات بالا اکنون وظیفه من چیست؟

احتیاط واجب آن است که مهرالمثل او را بپردازید یا با او ازدواج کنید. منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه