قطع رابطه یاهمون قهر کردن با دوستی که احتمال میدهیم همراهی با اون باعث گناه شود،اشکالی دارد؟

1. در اسلام بر موضوع دوستی تاکید بسیار شده و نسبت به داشتن دوستان خوب و مساعد و حفظ رابطه دوستی با انها پا فشاری شده است .2. اگر رابطه دوستی منجر به افتادن انسان در گرداب گناه شود و زمنیه فساد و انحراف و گمراهی انسان را فراهم آورد چنین دوستی و رفاقتی بی ارزش است و قطع رابطه لازم است .3. سیره روش معصومین ع این بوده که اگر رفاقت و دوستی با کسی موجب گناه می شد آن رابطه را قطع می کردند . به داستان زیر در رابطه با این موضوع توجه کنید : دوستی و رفاقتی که بریده شدشاید کسی گمان نمی برد که آن دوستی بریده شود و آن دو رفیق که همیشه ملازم یکدیگر بودند، روزی از هم جدا شوند. مردم یکی از آنها رابیش از اندازه که به نام اصلی خودش بشناسند به نام دوست و رفیقش ....شاید کسی گمان نمی برد که آن دوستی بریده شود و آن دو رفیق که همیشه ملازم یکدیگر بودند، روزی از هم جدا شوند. مردم یکی از آنها رابیش از اندازه که به نام اصلی خودش بشناسند به نام دوست و رفیقش می شناختند . معمولا وقتی که می خواستند از او یاد کنند ، توجه به نام اصلی اش نداشتند و می گفتند : «رفیق ..... » .آری ، او به نام « دوست امام صادق (علیه السّلام) » معروف شده بود ، ولی در آن روز که مثل همیشه با یکدیگر بودند و با هم داخل بازار کفشدوزها شدند ، آیا کسی گمان می کرد پیش از آنکه آنها از بازار بیرون بیایند رشتة دوستی شان برای همیشه بریده شود ؟»در آن روز او مانند همیشه همراه امام بود و با هم داخل بازار کفشدوزها شدند . غلام سیاه پوستش هم در آن روز با او بود و پشت سرش حرکت می کرد. در وسط بازار ناگهان به پشت سر نگاه کرد ، غلام را ندید. بعد از چند قدم دیگر دو مرتبه سر را به عقب برگرداند ، باز هم غلام را ندید . سومین بار به پشت سر نگاه کرد ، هنوز هم از غلام که سرگرم تماشای اطراف شده و از ارباب خود دور افتاده بود ، خبری نبود . برای مرتبة چهارم که سرخود را به عقب برگرداند ، غلام را دید و با خشم به او گفت : مادر فلان ، کجا بودی ؟تا این جمله از دهانش خارج شد ، امام صادق (علیه السّلام) به علامت تعجب دست خود را بلند کرد و محکم بر پیشانی خویش زد و فرمود : سبحان الله . چرا به مادرش دشنام می دهی ؟ چرا به مادرش نسبت ناروا می دهی ؟ من خیال می کردم تو مردی با تقوی و پرهیزگاری . معلومم شد که در تو ورع و تقوایی وجود ندارد . آن مرد گفت : یابن رسول الله ، این غلام سندی است و مادرش هم از اهل سند است . خودت می دانی که آنها مسلمان نیستند. مادر این غلام یک زن مسلمان نبوده که من به او تهمت ناروا زده باشم .امام فرمود : مادرش کافر بوده که بوده . هر قومی سنتی و قانونی در امر ازدواج دارند ، وقتی طبق همان سنت و قانون رفتار کنند ، عملشان ناروا نیست . سپس امام به او فرمود : دیگر از من دور شو .بعد از آن دیگر کسی ندید که امام صادق (علیه السّلام) با آن مرد راه برود تا مرگ بین آنها جدایی کامل انداخت(1).قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) :من رمی محصنا او محصنة احبط الله عمله و جلده یوم القیمة سبعون الف ملک من بین یدیه و من خلفه ثم یومر به الی النار(2) .پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود :کسی که نسبت زنا به مرد یا زن پاکدامنی بدهد، خداوند کردار نیکش را از بین می برد و روز قیامت هفتاد هزار ملک او را از پس و پیش تازیانه می زنند و سپس وی را به آتش می افکنند.4. اگر قطع رابطه دوستی با چنین فردی به هر دلیل ممن نباشد و یا پیامدهای نا مطلوبی داشته باشد می توان این رابطه را به حد اقل رساند و به کمترین حد ان اکتفا نمود .پی نوشت ها :1- داستان راستان ، ج1، ص 158 به نقل از اصول کافی، باب نداء2- گناهان کبیره، ج1،ص262 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه