چنانچه مستحضرید پس از انقلاب شکوهمند اسلامى ملّت ایران، بر اساس ضوابط شرع مقدّس مقرر گردید براى رشته تخصّصى زنان و زایمان در کشور از بانوان پذیرش گردد. ولى به علت مشکلات خاص بانوان متخصص، متأسّفانه بهره گیرى از تخصّص آنان در نقاط محروم و دورافتاده کشور امکان پذیر نیست. بدین علّت شاهد عوارض مرگ و میر مادران، باقیماندن بچّه هاى یتیم و فروپاشى خانواده ها در اقصى نقاط کشور هستیم. با توجه به این مطلب، لطفاً بفرمایید: الف) آیا مى توان به تربیت نیروهاى مرد براى رشته تخصّصى زنان و زایمان پرداخت تا پس از فارغ التحصیلى آنان را به مناطق محروم و دورافتاده اعزام کرد، تا از این پس شاهد کاهش عوارض مرگ و میر مادران در سراسر کشور اسلامى ایران باشیم؟ ب) آیا اعزام بانوان متخصص به سراسر کشور خصوصاً مناطق محروم دور افتاده با وجود تعهّد دولتى تکلیف شرعى مى باشد؟ ج) اگر تکلیف شرعى است آیا بانوان متخصص زنان و زایمان مى توانند با وجود تعهد دولتى از رفتن به مناطق اعزامى به دلیل مشکلات خانوادگى خوددارى نمایند؟

در صورتى که زنان متخصص مانعى از رفتن به آن مناطق نداشته باشند، باید این وظیفه را قبول کنند و به کمک هم نوعان خود بشتابند و اگر واقعاً خطرات و ضررهاى قابل توجّهى براى آنها دارد، مسأله جنبه ضرورت پیدا مى کند و مردان مى توانند به مقدار لازم براى حل مشکلات زنان باردار در آن مناطق آموزش ببینند و اقدام کنند. منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه