در قدیم و تا زمانی که هنوز لوله کشی های آب به خانه ها نیامده بود، در هر خانه ای آب انبار و حوضچه ای برای ذخیره آب وجود داشت. این آب انبارها هر چند وقت یکبار توسط مأموری معروف به«میرآب» پر می شد.

در قدیم و تا زمانی که هنوز لوله کشی های آب به خانه ها نیامده بود، در هر خانه ای آب انبار و حوضچه ای برای ذخیره آب وجود داشت. این آب انبارها هر چند وقت یکبار توسط مأموری معروف به«میرآب» پر می شد. آقای حاج محمدعلی اخوان می گفت: شب دیدیم در می زنند؛ صدایی از پشت در بلند شده بود و می گفت: آقای حاج محمدحسن آقا ! در را باز کنید. این صدا، صدای آقا شیخ مرتضی زاهد بود، ما رفتیم در را باز کردیم و ایشان با آن قد خمیده اش به داخل خانه ما آمد. آقا شیخ مرتضی به پدرمان گفت: آقای حاج محمدحسن آقا! این آقای میراب امشب لطف کرده است و بی نوبت، ابتدا آب را به خانه ما آورده است و من الآن نمی توانم بروم از همه همسایه ها حلالیت بگیرم و رضایتشان را جلب کنم، بنابراین آمده ام اینجا وضو بگیرم؛ اجازه می فرمایید؟ و آقا شیخ مرتضی تا زمانی که حوض منزلشان از آن آب بی نوبت خالی نشد، احتیاط می کرد و برای وضو و تطهیر به خانه ما می آمد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه