حضرت ايوب چه کاري انجام داد که خداوند از او امتحان سختي گرفت؟

امتحان خداوند از بندگان به ويژه مؤمنين چيزي است که عموميت دارد، به حسب مدارج ديني و ايماني و منزلتي که انسان ها در پيشگاه خداوند دارند، از سوي پروردگار امتحان مي شوند. خداوند می فرماید: البته ما شما را آزمايش مي کنيم به چيزهايي چون خوف، و ناامني، و گرسنگي و اموال و جانهايتان و ميوه ها و محصولات و فرآورده هاي شما آياتي که پيش از اين آيه هستند به تبيين اين مساله پرداخته اند که خداوند همواره از بندگان مؤمن آزمون هايي مي گيرد، تأکيدي که اين آيات دارند، مؤمن بودن بندگان است. هر چه درجه ايمان به خداوند و حب خداوند بالاتر باشد، امتحان سخت تر خواهد بود. در برخي از آيات اشاره به اين مساله شده که غير مؤمنين نيز امتحان مي شوند. به هر روي امتحان خداوند از بندگان عمومي است، اما امتحاني که پيامبران دارند و خداوند آنان را در معرض امتحان قرار مي دهد، به مراتب سخت تر از امتحان ديگران است. نمونه اين امتحانات که قرآن از آن ياد کرده است امتحان ابراهيم است. آزمون هايي که خداوند از ابراهيم گرفت به مراتب سخت تر از همه امتحانات بوده است، وقتي امتحانات ابراهيم تمام شد و خداوند او را در اين امتحانات پيروز يافت مقام بزرگ امامت را به او در قبال اين قبولي عطا فرمود. امامت و پيشواي انسان ها را در نسل او و ذريه او قرار داد. پيامبر اسلام و ائمه همه از نسل ابراهيم اند. حضرت ايوب نيز چونان پيامبران ديگر مورد آزمايش قرار گرفت و آزمايش او نوعي بيماري بود که در بدنش ايجاد شد، با اين حال ايوب از ذکر خداوند غافل نشد و از او ياري خواست تا در برابر بيماري ها شفا يابد. خداوند او را در زمره محسنين ياده کرده است. و درباره او به اين عبارت با پيامبر اسلام سخن گفت «به ياد آور بنده ما ايوب را» او به درجه ممتاز بندگي خاص پروردگار و به مرتبه محسنين رسيد و از اين امتحانات سخت پيروز گرديد، بنابراين ايوب به خاطر بندگي و ايمان و نبوت به مقام امتحان رسيد و پس از امتحان به درجاتي از ايمان نايل گرديد که ديگران در آن درجه نبودند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه