آیا حدیث( امامت به پسر بزرگتر می رسد( به غیر از امام حسن و حسین(ع)) حدیث متواتری است؟ با تفصیل بگویید.

دو ویا سه روایت در این زمینه در کتاب کافی امده است و با جستجویی که در منابع روایی صورت گرفت به نظر میرسد بیش از این دو سه روایت در این زمینه نداشته باشیم به همین جهت این روایت متواتر نیست روایت اول این روایت است :مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی نَصْرٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع إِذَا مَاتَ الْإِمَامُ بِمَ یُعْرَفُ الَّذِی بَعْدَهُ فَقَالَ لِلْإِمَامِ عَلَامَاتٌ مِنْهَا أَنْ یَکُونَ أَکْبَرَ وُلْدِ أَبِیهِ وَ یَکُونَ فِیهِ الْفَضْلُ وَ الْوَصِیَّةُ وَ یَقْدَمَ الرَّکْبُ فَیَقُولَ إِلَى مَنْ أَوْصَى فُلَانٌ فَیُقَالَ إِلَى فُلَانٍ وَ السِّلَاحُ فِینَا بِمَنْزِلَةِ التَّابُوتِ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ تَکُونُ الْإِمَامَةُ مَعَ السِّلَاحِ حَیْثُمَا کَانَ . {الکافی ج : 1 ص : 284}راوی میگوید به امام عرض نمودم هر گاه امام بمیرد امام پس از او به چه چیز شناخته میشود فرمود برای امام علاماتی است از جمله اینکه بزرگترین فرزند پدرش است و در برتری است و وصی پدرش است به گونه ای که گروه سواران که از سفر برسند وبپرسند به چه کسی وصیت نموده امام گفته میشود به فلانی وسلاح {پیامبر} میان ما همچون تابوت میان بنی اسرائیل است که امامت همراه با سلاح است .روایت دوم از امام صادق است که میفرماید :مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی یَحْیَى الْوَاسِطِیِّ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ الْأَمْرَ فِی الْکَبِیرِ مَا لَمْ تَکُنْ فِیهِ عَاهَةٌ . { الکافی ج : 1 ص : 285}امر امامت در فرزند بزرگ است در صورتی که در او عیبی وجود ناشته باشد .و روایت سوم که در کافی ج : 1 ص : 285 نقل شده است هم مضمون با روایت اول است که از حضرت رضا نقل شد در این روایت به جای بزرگترین فرزند پدر امده است در او بزرگی است که ممکن است مراد از آن بزرگی معنوی باشد .روایت دیگری نیز درکافی ج : 1 ص : 351 این روایت حاکی از این است که برخی از بزرگان اصحاب صادق میگویند پس از فوت امام صادق مردم به دور عبد الله افطح جمع شده بودند وعلت ان نقل روایتی بود که آنان نقل میکردند از امام صادق که حضرت فرموده است امامت در فرزند بزرگتر است در صورتی که در وی عیبی وجود نداشته باشد د رادامه راویان حدیث کیفیت پی بردنشان به امامت موسی بن جعفر علیه السلام را ذکر نموده اند .این روایت حاکی از این است که روایت فوق نزد این اصحاب معروف نبوده , ضممن آنکه عبد الله افطح بوده است اوافطح به معنای کسی است که در پایش مشکلی وجود دارد .قابل ذکر است در این روایات امام حسن وامام حسین علیهما السلام استثنا نشده اند و نیازی هم به این استثنا نیست وبه جز امیر مومنان که امامت آن حضرت مسلمی شیعیان است وبه نص پیامبر است امام حسن بزرگترین فرزند امیرمؤمنان وامام حسین نیز پس از فوت امام حسن بزرگترین فرزند امیرمومنان بوده اند و مراد از فررزند بزرگتر فرزند بزرگتر موجود است به همین جهت اسماعیل فرزند امام صادق که در زمان حیات امام صادق فوت کرد دیگر بزرگترین فرزند امام از این جهت محسوب نمیشود . (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 16/100123247) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه