هدف اصلی دشمن صهیونیستی و امریکا، از پای در آوردن مقاومت اسلامی در منطقه و جهان اسلام برای تحقق اهداف و منافع نامشروع خویش می باشد. مقام معظم رهبری در تبیین این موضوع مهم می فرمایند :«امروز مسئله ی فلسطین هم همین جور است. مسئله ی غزه که شما مشاهده می کنید، این بخشی از ظاهر قضیه است، باطن قضیه عبارت است از این که دستگاه استکبارِ بی اعتقاد به همه ی اصول انسانی، مایل است این منطقه ی خاورمیانه، این منطقه ی حساس را که پر از ثروت و حساسیت گوناگون جغرافیائی و اقتصادی است، در اختیار بگیرد؛ در مشت بگیرد. وسیله اش هم اسرائیل غاصب است؛ صهیونیستهای مسلط بر فلسطین اشغالی. مسئله این است.

هدف اصلی دشمن صهیونیستی و امریکا، از پای در آوردن مقاومت اسلامی در منطقه و جهان اسلام برای تحقق اهداف و منافع نامشروع خویش می باشد. مقام معظم رهبری در تبیین این موضوع مهم می فرمایند :«امروز مسئله ی فلسطین هم همین جور است. مسئله ی غزه که شما مشاهده می کنید، این بخشی از ظاهر قضیه است، باطن قضیه عبارت است از این که دستگاه استکبارِ بی اعتقاد به همه ی اصول انسانی، مایل است این منطقه ی خاورمیانه، این منطقه ی حساس را که پر از ثروت و حساسیت گوناگون جغرافیائی و اقتصادی است، در اختیار بگیرد؛ در مشت بگیرد. وسیله اش هم اسرائیل غاصب است؛ صهیونیستهای مسلط بر فلسطین اشغالی. مسئله این است. همه ی این حرکاتی که این چند سال در این منطقه انجام گرفته است - از قضایای لبنان تا قضایای عراق تا قضایای فلسطین - با این نگاه قابل تفسیر و قابل فهم است. مسئله این است که این منطقه باید در مشت آمریکا و استکبار - استکبار اعم از آمریکاست. البته مظهر عمده اش، شیطان بزرگ، دولت آمریکاست - قرار داشته باشد. استکبار میخواهد این منطقه را در اختیار داشته باشد؛ در مشت داشته باشد. استکبار این منطقه را لازم دارد و عاملش هم اسرائیل است. همه ی این داستانها و قضایای این چند سال با این نگاه، تحلیل میشود. دیدید در جنگ سی و سه روزه، وزیر خارجه ی آمریکا گفت: این درد زایمان منطقه ی خاورمیانه ی جدید است! یعنی از این حادثه یک موجود تازه ای متولد خواهد شد که همان خاورمیانه ای است که آمریکا دنبالش است. البته این خواب آشفته تعبیرش همانی بود که بر سرشان آمد. شجاعت و بیداری و فداکاری و ایثار و جهاد جوانان مؤمن در لبنان، تو دهن نه فقط اسرائیل، بلکه تو دهن آمریکا و همه ی پشتیبانانشان و دنباله روانشان زد. قضیه ی غزه هم از همین قبیل است.اینها میخواهند هیچ عنصر مقاومتی در این منطقه وجود نداشته باشد. اصل عنصر مقاومت را جمهوری اسلامی میدانند. البته این را درست فهمیده اند. اینجا مرکز مقاومت است. اینجا جائی است که ما اگر هیچ اقدامی هم نکنیم، هیچ حرفی هم نزنیم، خود وجود جمهوری اسلامی به ملتهای منطقه الهام میدهد. یک موجودیتی، یک هویتی که علی رغم همه ی قدرتهای استکباری و به کوری چشم آنها اینجور در این منطقه قد کشیده و روز به روز ریشه دارتر میشود؛ روز به روز قویتر میشود. خود وجود این پیکره ی عظیم و پرشکوه، خار چشم استکبار است و امیددهنده ی به ملتها. بله، اینجا مرکز مقاومت است؛ در این شکی نیست. دیگران هم از اینجا الهام گرفتند، منتها برای اینکه این مقاومت را در هم بکوبند، حلقه ی ضعیف را اول هدف قرار دادند؛ دولت مردمی منتخب حماس در غزه. او را مظلوم گیر آوردند؛ او را دارند می کوبند. هر کس در دنیای اسلام، امروز قضیه ی غزه را یک قضیه ی منطقه ای و شخصی و محلی بداند، دچار همان خواب خرگوشی ای است که پدر ملتها را تا حالا درآورده است. نه، این قضیه ی غزه، فقط قضیه ی غزه نیست؛ قضیه ی منطقه است. فعلاً آنجا نقطه ی ضعیفتر است، تهاجم را از آنجا شروع کردند و اگر موفق شدند، دست از سر منطقه بر نمیدارند. دولتهای کشورهای مسلمانی که حول و حوش آن منطقه هستند و کمکی که باید بکنند و میتوانند بکنند، نمیکنند، دارند اشتباه میکنند؛ اشتباه میکنند. هر چه در این منطقه میخ اسرائیل بیشتر فرو برود، تسلط استکبار بیشتر بشود، بدبختی این دولتها و ضعف و ذلت این دولتها بیشتر خواهد شد. چرا ملتفت نیستند؟ و دولتها، ملتها را هم دنبال خودشان به ذلت میکشانند. یک دولت ذلیل و مطیع و وابسته، یک ملت را مطیع و ذلیل و وابسته میکند. این است که ملتها باید به خود بیایند.» (بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از مردم قم به مناسبت قیام نوزدهم دی 1387/10/19)در حقیقت راهبرد رژیم صهیونیستی در این برهه، محاصره کامل باریکه غزه و فشار مضاعف به مردم فلسطین بوده تا از این طریق، بار افکار عمومی بر حماس را سنگین کند و به خیال خود آن را از پای در آورد.قطع کلیه ی راههای ارتباطی به غزه و انسداد گذر گاههای مرزی در این منطقه، جلوگیری از ورود امکانات اولیه نظیر سوخت، غذا، دارو، قطع نیروگاههای نوار غزه که عمدتاً در داخل خاک سرزمین های اشغالی قرار دارند، تلاش- های دیپلماتیک نظیر رایزنی های سیاسی با گروههای فلسطینی مخالف مقاومت برای قطع رابطه با حماس، برگزاری کنفرانس-های متعدد با موضوع صلح اعراب و اسراییل و متقاعد کردن سران عرب به برائت از حماس و مقاومت فلسطین و... از تلاش های رژیم امریکا برای تأمین امنیت سرزمین های اشغالی با حذف جنبش مقاومت اسلامی فلسطین است.اما اوج این فتنه گری ها، کنفرانس ادیان در نیویورک بود که سران خائن و منافق برخی کشور های عربی و اسلامی نیز در آن حضور داشتند. با دیدارهای مخفیانه، نقشه شوم حذف حماس با گزینه ی نظامی را پی ریزی کردند که این طراحی چند ماهه سبب حمله-ی همه جانبه-ی ارتش اسراییل به نوار غزه، مرکز اصلی دولت حماس شد.این عملیات نظامی که برای یک جنگ کوتاه مدت پیش بینی شده بود، شامل 3 مرحله و در هر مرحله با نیت دستیابی به اهداف مشخصی طراحی شده بود:مرحله ی اول جنگ، حملات هوایی و بمباران زیر ساختها و نقاط حساس شهر غزه را شامل می شد تا با گرفتن ابتکار عمل و اعمال راهبرد (زمین سوخته ) مقاومت را در مرحله ی اول زمین گیر کنند. زمین سوخته به زمینی اطلاق می شود که در آن، نه اراده مقاومت، نه سلاح مقاومت و نه استحکام مقاومت وجود داشته باشد. در واقع، پیشبرد این راهبرد، زمینه را برای ورود به مرحله دوم جنگ یعنی یورش زمینی با نیروهای زرهی و تصرف مناطق در گیر،فراهم می کند. البته اسراییل با دستپاچگی و بدون اتمام مرحله اول، وارد مرحله-ی دوم جنگ شد تا زمان بندی پیش بینی شده را برای جنگ کوتاه مدت، بر هم نزند. یعنی ارتش اسراییل زمانی وارد غزه شدند که در آن هم اراده و هم سلاح و هم استحکام مقاومت وجود داشت و بیش از پیش خود نمایی می کرد. مرحله سوم جنگ هم مناقشات سیاسی و امتیازطلبی بعد از آن است که با پشتوانه ی سازمان های بین المللی و ناتوانی شورای امنیت در حل منازعه، در ظاهر به نفع اسراییل تمام می شد.یکم . اهداف اسرائیل و امریکا از ورود به صحنه درگیری غزهمهمترین هدف دشمن صهیونیستی در این جنگ از بین بردن مقاومت فلسطینی و در نهایت حذف آرمان فلسطین از صحنه-های سیاسی و بین المللی بوده اما در پی این هدف شوم، اهداف دیگری پیگیری هم می شد:حذف کشور فلسطین و تحقق تجزیه آن و از بین بردن نام این کشور با الحاق غزه به مصر و کرانه باختری به اردن، سپس استفاده از غفلت و ساده لوحی سران این کشورها و بازپس گیری این مناطق و انضمام آن به سرزمین-های اشغالی و تحقق سرزمین موعود یهودی. بعلاوه: 1 . انتقام ناکامی امریکا و اسرائیل در کنفرانس پاییزی آناپولیس از مردم غزه2 .چرخاندن افکار عمومی فلسطین علیه حماس از طریق ایجاد فضای روانی که در آن علت کشتار مردم بی دفاع را مقاومت بی دلیل حماس در برابر اسرائیل عنوان می-کنند.3 .اجرایی کردن روند صلح و سازش با کشورهای عربی از طریق نابودی حماس و واگذاری غزه به تشکیلات خودگردان و مسئولان خائن آن.4 .ترمیم افکار عمومی داخلی اسرائیل نسبت به شکست در جنگ 33 روزه با منهدم کردن حماس در یک جنگ کوتاه مدت، اعاده حیثیت ارتش اسرائیل و روحیه بخشی به سربازان که در این ارتش به اصطلاح شکست ناپذیر مقتدر حضور دارند.5 .اجرای سناریوی قدیمی وحدت بعضی از کشورهای عربی با اروپا و امریکا جهت از بین بردن مقاومت به عنوان گام اولیه تحقق طرح خاورمیانه بزرگ و گسترش دموکراسی امریکایی در منطقه6 .استفاده از فضای خلأ موجود ناشی از جابجایی قدرت در امریکا و ایجاد نزاعی که دولت جدید امریکا در آن نقش ناجی را پیدا کند و بدین ترتیب به توجیه افکار عمومی بپردازند.7 . تنبیه مردم فلسطین به سبب انتخاب دولت حماس و برگزیدن مقاومت به عنوان مشی پیروزمندانه8 .انتخاب داخلی رژیم صهیونیستی طی چند هفته آینده، پیروزی رژیم صهیونیستی در جنگ با غزه منجر به پیروزی وزیر امور خارجه این رژیم یعنی لیونی رهبر حزب کادیما(حزب ایهود اولمرت) در انتخابات خواهد شد چون شعار وی این است که نیروی مقاومت حماس را شکست خواهد داد و با طیف مقابل آنان یعنی فلسطینیان سازش پذیر که همان محمود عباس است، وارد مذاکره خواهد شد، سپس اسرائیل در امنیت و آرامش کامل به سر خواهد برد. در مقابل حزب کادیما، نتانیاهو(حزب لیکود) قرار دارد و بر این عقیده است که اسرائیل هرگز نباید با فلسطینیان حتی سازش پذیر آنها نیز مذاکره کند، بلکه تنها راه مقابله، کشتن و یا به دریا انداختن فلسطینی هاست...9 .از بین بردن آرمان فلسطین و قطع هر گونه ارتباط میان غزه و کرانه باختری و از بین بردن ایده دو دولت.10 .تلاش امریکا برای عوض کردن ترتیبات امنیتی منطقه و معرفی حماس و عقبه تئوریک آن یعنی ایران به عنوان دشمن منطقه به جهان عرب و جهان اسلام.11 .جلوگیری از نفوذ گفتمان انقلاب اسلامی ایران در متن مردم فلسطین از طریق حذف جریان نزدیک به این گفتمان یعنی حماس12 . پیگیری «دکترین مذهبی تندرو و جنگی رژیم صهیونیستی» که بر چهار محور استوار است. محور اول: نابودی کامل نیروهای مقاومت مسلحانه در فلسطین در رأس آن جنبش حماس و از میان بردن هر نوع توان مقابله این جنبش. محور دوم: تفرقه انداختن میان مردم فلسطین و نیروهای مبارز مقاومت. در واقع از میان بردن پایگاه مردمی نیروهای مقاومت. محور سوم: وارد آوردن تلفات سنگین به فلسطینیان و نیروی مقاومت حماس بر اساس بمباران-های وحشیانه، مداوم و از راه دور. محور چهارم: کاهش تلفات وارده به نیروهای خود که ساکن سرزمین-های اشغالی-اند، خلع سلاح مقاومت و جلوگیری از موشک پرانی به شهرک-های رژیم صهیونیستی.13 .ایجاد یک جنگ روانی پر دامنه از طریق اعمال برتری وحشت بر مردم فلسطین با تهدید و بمباران و به این طریق زدن عقبه مردمی و گسست افکار عمومی با مقاومت، از بین بردن اراده مقاومت در بین مردم از طریق کشتار و همین طور نابودی سلاح مقاومت و استحکام آن در فلسطین، در حقیققت گرفتن عمق استراتژیک حماس که همان افکار عمومی است به ویژه در نوار غزه.دوم . اهداف کشورهای عربی از همکاری در جنگ غزه:حکومت های عربی منطقه عمدتاً نظام-هایی غیر ایدئولوژیک هستند که تنها مبتنی بر تضمین های داخلی و خارجی خود بنا نهاده شده اند و این تضمین-ها در سنجش سود و زیان-های شخصی معنا پیدا می-کنند.عملاً مصر، عربستان و رژیم صهیونیستی 3 عضو مثلثی هستند که طرح حمله به غزه را طراحی و به اجرا گذارده-اند. به گفته میسان، پژوهشگر فرانسوی در پایگاه اینترنتی ولتر«هیئت-های مصر، اسرائیل و عربستان در ماه-های سپتامبر و اکتبر 2008 در مصر گرد هم آمدند و در پایان این مذاکرات، هیئت-های حاضر توافق کرده بودند که در صورت تحول انتخاباتی در امریکا، اسرائیل حمله وسیعی را به حماس آغاز کند که در این خصوص عربستان هزینه-ی این عملیات را تقبل نماید و مصر نیز قرار است شبه نظامیان را به این منطقه وارد سازد.» این نخستین بار است که هزینه جنگ اسرائیل در منطقه را نه امریکا بلکه یک کشور عربی آن هم عربستان سعودی تأمین می-کند. پیش تر هم فاش شده بود که سران عربستان، مصر و اردن در جریان تهاجم اسرائیل به غزه بوده-اند. هفته نامه فلسطینی المنار با اشاره به چراغ سبز عربستان سعودی به رژیم صهیونیستی برای حمله به غزه نوشته بود:«دو تن از مقامات اسرائیلی از جمله یکی از شخصیت-های امنیتی بلند پایه این رژیم پیش از تجاوز به غزه با مسئولان سعودی در دبی دیدار کرده-اند.» در جریان جنگ نیز اولمرت نخست وزیر رژیم صهیونیستی گفته بود که برخی از سران کشورهای عربی ادامه حملات اسرائیل علیه حماس و بمباران غزه را خواستار شده-اند.اما چرایی همکاری صریح سران عرب در طراحی نقشه شوم حمله به غزه مظلوم با وجود اشتراکات فراوان مردم غزه باملت-های عرب منطقه، جای تأمل دارد که در ذیل به برخی از این اهداف اشاره شده است:1 . مصادره کشورهای عربی به خصوص مصر و عربستان از لحاظ سیاسی و امنیتی(بعد از قرار داد کمپ دیوید) توسط اسرائیلی-ها و مصادره آن-ها از لحاظ تجاری توسط امریکا که سبب از بین رفتن اراده-ی این کشورها در بازیگردانی سیاسی در منطقه شده است.4 . نابودی مهمترین جنبش سیاسی سنی که در کنترل آن-ها نیست و از بین بردن هر آلترناتیو سنی در منطقه برای این که خود بتوانند بر قدرت باشند.3 .وجود تفکر کهنه سازش با اسرائیل و برقراری صلح پایدار در منطقه از طریق عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، در نتیجه حذف حماس به عنوان دولت سیاسی ضد اسرائیلی.4 .فشار به حماس و مردم بی-دفاع و بی-گناه غزه برای امضای توافق نامه-ای با اسرائیل در سایه-ی رژیم مبارک در مصر، که این توافقنامه دارای 3 بند است. بند اول آن خواستار آتش بس متقابل نیروهای رژیم صهیونیستی با حماس است. یعنی از یک طرف باید عملیات-های شهادت طلبانه و مسلحانه و پرتاب موشک به تمام سرزمین-های اشغالی را متوقف کند و از طرف دیگر هم رژیم صهیونیستی فقط حملاتش را به غزه متوقف کند. بند دوم ناظر به بازگشت به توافق نامه آتش بس نانوشته-ای میان حماس و رژیم صهیونیستی است که با پیشنهاد رژیم مبارک در سال گذشته بوده است. امضای این توافق نامه هیچ گونه منافعی برای مردم غزه نداشته و باعث تنگ تر شدن حلقه محاصره-ی مردم غزه شده است. اما بند سوم این توافقنامه این است که رژیم مصر و رژیم غاصب صهیونیستی آن وقت اجازه خواهند داد تا کمک-های انسان دوستانه به غزه برسد.5. جلوگیری از گسترش خط فکری انقلاباسلامی ایران در بین امت عربی که نتیجه آن چیزس جز فشار امت-های عرب بر ملت-هایشان برای تغییر مشی نخواهد بود.6.ایفای نقش میانجیگری بین مقاومت و اشغالگران و مقدمه چینی برای اخراج دولت حماس از صحنه سیاست.7.القای این ذهنیت در میان عموم مردم که غزه مشکل عربی است و فقط حکام عرب قادر به حل آن هستند، آن هم با شرکت در پیمان های بین المللی.منابع :1.کجاست؟ چه کسانی و چرا برای آن می‌جنگند؟، سعید سلیمانی ، بصیرت .2 . اهداف رژیم صهیونیستی از حمله به غزه، فتح الله پریشان ، بصیرت . (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 25/100102541) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه