خصوصیات دعوت پیامبر(ص) اسلام در طول سیزده سال اقامت در مکه چه بود؟

پس از نزول اولین آیات قرآنی بر پیامبر(ص) و در سالهای اولیه بعثت پیامبر اکرم(ص) که مأمور به دعوت مشرکین شده بود در ابتدا پنهانی و غیر آشکارا مردم را به دین اسلام و خدا پرستی دعوت می کردند و در سه سال اول حدود پنجاه نفر مسلمان شدند با نزول آیه: «وَ أَنْذِرْ عَشیرَتَکَ اْلأَقْرَبینَ ، و خویشاوندان نزدیک خود را انذار کن!» [1] که توسط آن از پیامبر اکرم(ص) خواسته شده بود خویشان و نزدیکان خود را دعوت نماید این دعوت حالت عمومی پیدا کرد و از حالت مخفیانه به صورت آشکارا مبدل گردید. پس از دعوت آشکارا و بد گویی از خدایان و بتهای مشرکین کم کم آنها بیش از پیش احساس خطر کرده و با این کار منافع زیادی که از طریق همین بتها تأمین می شد را در خطر دیده، دست به مخالفت زده و آزار و اذیت مسلمانان را شروع کردند. مشرکین برای این که پیامبر اکرم(ص) دست از دعوت خود بر دارد اقدامات زیادی را انجام می دادند اما حضرت پیامبر(ص) مصمم تر از پیش رسالت خویش را ادامه دادند تا این که زمینه فراهم شد و به مدینه هجرت فرمودند. از خصوصیات و ویژگیهای این دوره می توان به موارد زیر اشاره کرد. 1ـ دعوت خصوصی از افراد. 2ـ دعوت از خویشان و نزدیکان. 3ـ دعوت عمومی از مشرکین. 4ـ آزار و اذیت و شکنجه تازه مسلمانان. 5ـ مهاجرت تازه مسلمانان از این آزار، به حبشه. 6ـ محاصره شدید اقتصادی و در تنگنا قرار دادن تازه مسلمانان. 7ـ با توجه به کوچک بودن دامنه دعوت در سالهای اول بعثت پیامبر(ص) فقط دست به کارهای عقیدتی و اصلاح افکار جاهلیت می زد و به همین جهت اکثر قوانینی که از وحی دریافت می شد به توحید و ضد شرک اختصاص داشت و بیشتر در باره قیامت و رستگاری انسانها بود و بعد از هجرت که اسلام کم کم صورت مدنی پیدا کرد قوانین مدنی از قبیل جهاد و ... تقنین شد. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه