با سلام، احساس مسئولیت و آمادگی شما در کمک به مسلمانان و مظلومین نشانه ایمان راسخ شما و قابل تقدیر است. کمک به مردم کشورهای سوریه و عراق در راستای منافع ملی کشور و مبانی اسلامی و مسئولیت انسانی می باشد. نظام جمهوری اسلامی و مردم مسلمان ایران بر اساس وظیفه انسانی و اسلامی خود و بر اساس منافع ملی به این کشورها کمک می نمایند.

با سلام، احساس مسئولیت و آمادگی شما در کمک به مسلمانان و مظلومین نشانه ایمان راسخ شما و قابل تقدیر است. کمک به مردم کشورهای سوریه و عراق در راستای منافع ملی کشور و مبانی اسلامی و مسئولیت انسانی می باشد. نظام جمهوری اسلامی و مردم مسلمان ایران بر اساس وظیفه انسانی و اسلامی خود و بر اساس منافع ملی به این کشورها کمک می نمایند. زیرا براساس اصول و آموزه هاى دینى، جامعه اسلامى پیکره واحدى است؛ چنان که قرآن مى فرماید: «ان هذه امتکم امةً واحدةً و انا ربکم فاعبدون» (سوره مؤمنون، آیه 52) بر اساس این آیه، همبستگى عمیقى بین همه مسلمانان دنیا، صرف نظر از هرگونه مرزبندى و جغرافیایى به جهت وحدت کلمه و اعتقاد به تعالیم الهى، وجود دارد، هم دردى، هم دلى و هم نوایى، یکى از خصایص بارز و برجسته امت اسلامى است که دل هاى آنان را به یکدیگر نزدیک مى کند. پیامبر گرامى اسلام در بیان این واقعیت مى فرمایند: «حکایت مؤمنان در دوستى و مهربانى چون اعضاى یک پیکر است؛ وقتى یکى از آنها رنجور مى شود، دیگران به مراقبت و حمایت از او همداستان مى شوند»، (نهج الفصاحه، ش 2712) بنابراین، مردم مسلمان ایران نمی توانند نسبت به سرنوشت سایر مسلمانان بی تفاوت باشند و وظیفه اسلامی ایجاب می کند که تا حد امکان به آنها کمک نمایند. مگر نه اینکه پیامبر گرامی اسلام در ان حدیث مشهور می فرمایند: « مَنْ اَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمینَ فَلَیْسَ مَنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادى یا لَلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ» «هر کس صبح کند و به امور مسلمانان همّت نورزد، از آنان نیست و هر کس فریاد کمک خواهى کسى را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست. » (کافى، ج 2، ص 164) خداوند متعال در قرآن کریم با صراحت به حمایت و دفاع از ستمدیدگانى که مورد ظلم قرار گرفته و از وطن و سرزمین خویش اخراج و آواره شده اند، فرمان مى دهد. در قرآن چنین آمده است: «چرا در راه خدا و براى رهایى مردان و زنان و کودکانى که [به دست ستم گران تضعیف شده اند]، پیکار نمى کنید؟ همان افراد [ستمدیده اى ] که مى گویند: پروردگار ما را از این شهر (مکّه) که اهلش ستم گرند، بیرون ببر و از طرف خود براى ما سرپرستى قرار ده واز جانب خود، یار و یاورى براى ما تعیین فرما». استاد شهید مطهرى نیز در این زمینه مى گوید: «هرگاه گروهى با ما نخواهد بجنگد، ولى مرتکب یک ظلم فاحش نسبت به یک عده افراد انسان ها شده است و ما قدرت داریم آن انسان هاى دیگر را که تحت تجاوز قرار گرفته اند، نجات دهیم، اگر نجات ندهیم، در واقع، به ظلم این ظالم نسبت به آن مظلوم، کمک کرده ایم. ما در جایى که هستیم، کسى به ما تجاوزى نکرده، ولى یک عده از مردم دیگر که ممکن است مسلمان باشند و ممکن است مسلمان هم نباشند، اگر مسلمان باشند، مثل جریان فلسطینى که اسراییلى ها آنها را از خانه هایشان آواره کرده اند، اموالشان را برده اند، انواع ظلم ها را نسبت به آنها مرتکب شده اند، ولى فعلاً به ما کارى ندارند، آیا براى ما جایز است که به کمک این مظلوم هاى مسلمان بشتابیم؛ براى نجات دادن آنها؟ بله، این هم جایز است؛ بلکه واجب است. این هم یک امر ابتدایى نیست. این هم به کمک مظلوم شتافتن است؛ براى نجات دادن از دست ظلم بالخصوص که آن مظلوم، مسلمان باشد».(مرتضى مطهرى، جهاد، انتشارات اسلامى، ص 30-29) در تجاوز اسراییل به کشورهاى اسلامى، آیةالله سید محسن حکیم، سید هادى میلانى، سید شهاب الدین مرعشى نجفى، سید ابوالقاسم خویى، سید على موسوى بهبهانى، بهاءالدین محلاتى، سید عبدالله شیرازى و بسیارى دیگر از عالمان، با صدور اعلامیه هایى از عموم مسلمانان خواستند تا به یارى مسلمانان مظلوم فلسطین و کشورهاى مورد تجاوز بشتابند. در بخشى از اطلاعیه هاى آیةالله شیخ بهاءالدین محلاتى آمده است: «بر همه مسلمانان جهان واجب است که از هرگونه مساعدت مادى و معنوى نسبت به اعراب مسلمان دریغ ندارند و هر نوع معامله و ارتباطى که منشأ تقویت اسرائیل بشود یا در آمادگى آنها براى مبارزه و پیکار با کشورهاى عربى دخالت داشته باشد، حرام و در حکم مبارزه با اسلام است».(سید حمید روحانى، تاریخ نهضت امام خمینى، ج 2، ص 348) امام خمینى در نهم اسفند سال 1366 در جمع اعضاى شوراى مرکزى حزب الله لبنان چنین گفت: «همه شیاطین مجتمعند که نگذارند اسلام رشد کند و ما باید این معنا را در نظر داشته باشیم که با تمام قوا و تا آخرین نفرمان مهیا شویم و در راه خدا جهاد کنیم. دفاع از نوامیس مسلمین و دفاع از بلاد اسلامى و دفاع از همه حیثیات مسلمین، امرى است لازم و ما باید خودمان رإ؛ ّّهم براى مقاصد الهى و دفاع از مسلمین مهیا کنیم و خصوصاً در این شرایطى که فرزندان واقعى فلسطین اسلامى و لبنان، یعنى حزب الله و مسلمانان انقلابى سرزمین غصب شده و لبنان، با نثار خون و جان خود فریاد «یا للمسلمین» سر مى دهند، با تمام قدرت معنوى ومادى در مقابل اسرائیل و متجاوزین بایستیم و در مقابل آن همه سفاکى ها و ددمنشى ها، مقاومت و پایمردى کنیم و به یارى آنان بشتابیم و سازشکاران را شناسایى و به مردم معرفى کنیم».(صحیفه امام، ج 20، ص 487) بنابراین آیا جمهوری اسلامی و آحاد امت اسلامی می توانند نسبت به سرنوشت سایر مسلمانان بی تفاوت باشند.؟ اسلام و مسلمانی را نمی توان به محدوده مرز های جغرافیایی و کشور محدود ساخت. علاوه بر این مسئولیت اسلامی، وظیفه و وجدان انسانی حکم می کند که کشور و ملت ما نسبت به سرنوشت و وضعیت مردم عراق و سوریه و البته برخی دیگر کشورها بی تفاوت نباشد و تا آنجا که می تواند بر اساس این وظیفه باید به این کشورها در مقابله با گروهکهای تروریستی داعش و النصره که استقلال و امنیت این کشورها را به خطر انداخته اند، کمک نماید. آیا می توان وجدان انسانی را در این زمینه نادیده گرفت؟ گرچه نیازمندان در کشور نیز باید مورد یاری و حمایت نظام قرار بیگرند، اما این دلیل نمی شود که از سرنوشت سایر انسانها نیز غافل بود و باید بین این دو وظیفه و مسئولیت جمع کرد. در کنار آموزه های دینی و مسئولیت اسلامی و انسانی ، کمک به این کشورها در راستای منافع کشورمان است، زیرا امنیت تنها در محدوده مرز های کشور خلاصه نشده است و منطق ایجاب می کند که به کشورهای همسایه در ریشه کن نمودن عوامل نا امنی و نفوذ بیگانگان در منطقه کمک شود و با توجه به همسایگی کشورمان با این کشورها، نا امنی و حضور گروههای تروریستی در این کشورها تهدیدی برای امنیت کشور ما نیز محسوب می گردد. بنابراین کمک نظام جمهوری اسلامی مردم مسلمان ایران به این کشورها بر منطق روشن و محکمی استوار است و در راستای حفظ منافع ملی و عمل به مسئولیت و وظایف انسانی و اسلامی است. نظام جمهوری اسلامی بر اساس وظیفه دینی خود، حمایت از کشورهای اسلامی در برابر توطئه ها را وظیفه خود می داند و برای کمک به دولت عراق و سوریه در مقابله با گروههای تکفیری داعش اعلام آمادگی نموده است و در مواردی هم کمکهایی به این دولتها جهت مقابله با داعش داشته است، هر گونه کمکی به مردم عراق و سوریه توسط جمهوری اسلامی به عراق از طریق رسمی صورت می گیرد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه