تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
اول) نظریه «مرحوم علامه مجلسی» است که ایشان بر این باورند که همچنان در زمان غیبت هم باید از بردن نام حضرت یعنی "محمد بن الحسن المهدی" اجتناب کرد. شاید این نظریه به لحاظ مُحَدِّث بودن ایشان باشد.
دوم) در مقابل نظریه «مرحوم طبرسی» است که ایشان بر این باور صحیح است که بردن نام حضرت در زمان غیبت هیچ مانعی ندارد و بلکه مطلوب است. علت آن این است که ممنوع بودن بردن نام حضرت، مربوط به دوران کودکی ایشان بود که در این دوران خطراتی از سوی دشمنان برایشان وجود داشت و امنیت جان حضرت را تهدید میکرد؛ به همین جهت در احادیث به این نکته پرداخته شده است که نام و نشان حضرت را پنهان دارید تا ایشان از دسترس دشمن در امان باشد. اما از هنگامی که غیبت صغری و به دنبال آن غیبت کبری شروع شد، دیگر چنین تهدیدی وجود ندارد و اینگونه روایات را نمیتوان تعبدی فرض کنیم.
بحثهای اعتقادی باید استدلالی و اندیشه ای باشد. به نظر میرسد دیدگاه مرحوم طبرسی در این زمینه شفافتر و مستندتر باشد. بردن نام امام زمان(عج) که همنام حضرت رسول (ص) "محمد" است و کنیه ایشان، کنیه پیامبر، "ابوالقاسم" است، مطلوب میباشد. در دعای سلامتی امام زمان «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ ...» نیز مطلوب است که با نام حضرت یعنی "محمد بن حسن المهدی" آغاز کنیم. .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.