در قرآن کریم گفته شده است که گرفتن جان یک جاندار گناه است، اما اسلام با شمشیرها و جنگ‌ها و با گرفتن جان‌ها گسترش یافته است. هر وقت این سؤال را پرسیده‌ام، این جواب را گرفته‌ام که «این در راستای یک غایت و هدف بوده است»؛ آیا این جواب یک جواب غیر منطقی نیست؟ همان‌طوری‌ که در قرآن آمده، آیا به جای شمشیر با رفتار و کردار خوب، حل نمی‌شد؟ ما تُرک‌ها هم با زور شمشیر مسلمان شدیم؛ یعنی با کشتار جمعی از مردم جرجان (گرگان) و طالقان. این مطلب نه تنها در کتاب‌های تاریخی و دینی، بلکه در کتاب‌های درسی خوانده می‌شود؟

با مراجعه به سیره پیامبر (ص) در می‌یابیم که بیشتر اقدامات آن‌حضرت برای گسترش دین اسلام، فرهنگی بوده است. مورخان و تحلیل گران مسائل اسلامی، عواملی را برای گسترش سریع دین مبین اسلام در جزیرة العرب و بعد از آن در سایر کشورها، شمرده‌اند. از جمله:1. غنی بودن محتوای دین اسلام و فرهنگ انسان دوستانه و ضد تبعیض و عدالت محور آن.2. حضور صحابه بزرگ پیامبر اکرم(ص) در جنگ‌ها و فتوحات و قبول مسئولیت فرمانداری در نواحی مختلف.3. ارتباط غیر مسلمانان با جامعه اسلامی که شاهد حکومتی بدون اشرافی‌گری و جامعه طبقاتی گذشته بودند.ضمن این‌که پیامبر(ص) دستور حمله و کشور گشایی به هیچ جایی را به کسی نداده، بلکه جنگ‌های آن‌حضرت جنبه تدافعی داشته است و فتوحات مذکور، پس از رحلت پیامبر انجام گرفته است. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه