شاکله يعني چه؟ تفاوت شاکله با شخصيت در روان شناسي چيست؟

شاکله از ماده شکل به معني مهار کردن حيوان است از آن جا که روحيات و سجايا و عادات هر انسان او را مقيد به رويّه و منشي مي کند به آن شاکله مي گويند. اشکال، به سؤال ها و نيازهايي گويند که ذهن انسان را درگير و مقيد خود مي کند در برخي از روايات شالکه در آيه «قل کل يعمل علي شاکلته» به معني نيت تفسير شده است. يعني انسان بر اساس آن چه قصد اراده و نيت دارد عمل مي کند. (تفسير نمونه، اسراء آيه 84) براي شخصيت در روان شناسي طبق مکاتب مختلف تعاريف متعددي شده است امّا آن چه که الان نسبتاً مورد قبول و جامع است به مجموعه اي سازمان يافته اي که از خصوصيات نسبتاً پايدار و مداومي که بر روي هم يک شخصيت موثر است: محيط طبيعي مثل شرايط جوي و آب و هوا، محيط اجتماعي (محل کار، مدرسه) مذهب، گذشت زمان، وراثت و اراده. شايد بتوان گفت شاکله در واژه اي قرآني نزديک ترين کلمه به شخصيت اصطلاحي است که امروزه بين روان شناسان مطرح است چون مؤلفه هايي که در تکوين شخصيت نقش دارد در پديد آمدن شاکله نيز نقش دارد. اراده در هر دو نقش کليدي را بازي مي کند به تعبير ديگر شخصيت و شاکلة افراد باعث مجبور کردن افراد به رفتار خاص نيستند و ما مي توانيم در خود تغييراتي در سطح افکار، احساس، هيجان و رفتار ايجاد کنيم. نکته: شاکله از دو جزء تکويني (ارثي) و اکتسابي که به تدريج در انسان به وجود مي آيد، است. آن چه سازندة عمل انسان به شمار مي آيد ملکات اکتسابي است بنابراين رهاورد آن با اصل اختيار منافات ندارد و به جبر نمي انجامد. (رک: تفسير الميزان ج 13، ص 194 ـ 189). .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه