شناخت همدیگر

شناخت همدیگر آیا ممنوع بودن ارتباط دختر و پسر موجب عدم شناخت قبل از ازدواج و سرانجام جدایى نمى  شود؟ بدون تردید افرادى که در صدد ازدواج و تشکیل زندگى مشترک هستند، باید از یکدیگر شناخت و آگاهى  داشته باشند و زندگى خود را بر اساس شناختى که از یکدیگر دارند، بنا کنند. در غیر این صورت، زندگى  اى که بر اساس توهّم و خیالات واهى بنا گردد، فرو مى  ریزد. پس ما نیز همانند شما، ضرورت شناخت را قبول داریم و معتقدیم: بنیان زندگى مشترک بر اساس شناخت صحیح و مطابق با واقع تشکیل مى  شود. طبق آموزه  هاى اسلامى دختر و پسر، اگر تصمیم جدى بر ازدواج دارند، مى  توانند قبل از عقد نسبت به وضعیت ظاهرى یکدیگر، آگاهى پیدا کنند و حتى طى چند جلسه گفت و گو، از خصوصیات اخلاقى و انتظارات زندگى آینده، شناخت داشته باشند. آنچه نیاز به بررسى دارد، چگونگى این آگاهى و میزان دقّت آن است. به گواهى آمار، درصد قابل توجهى از طلاق  ها و مشاجرات، ناشى از شناخت  ها و اطلاعات غلط و یا سطحى و گذرا است. این واقعیت تلخ نشانگر آن است - به رغم قبول ضرورت شناختِ از یکدیگر - در مسیر تحصیل این آگاهى، دچار خطا شده  اند ؛ از این رو همان  گونه که شناخت دو طرف از یکدیگر بایسته است، رعایت راه و رسم رسیدن به این شناخت و شرایط دسترسى به آن نیز ضرورت دارد و زیر پا گذاشتن آنها، به این چنین پیامدهاى تلخى، ختم خواهد شد. حال باید روشن شود قواعد، شرایط و راه صحیح تحصیل این نوع شناخت و آگاهى چیست؟ ابتدا ویژگى  هاى همسر ایده  آل را مدنظر قرار دهید و به منظور کسب اطلاع از برخوردار بودن فرد مورد نظر از ویژگى  هاى مثبت و بیگانه بودن وى با ویژگى  ها و اوصاف منفى، اقدام به برنامه  ریزى جهت کسب آگاهى نموده و به تحقیق و پرسش و... دست مى  زنید. چون هر ویژگى  اى از طریقى خاص به دست مى  آید: عدم سوء سابقه با مراجعه به مرکزى خاص یا عدم ابتلا به بیمارى  هاى ژنتیکى و وراثتى، از رهگذر مراجعه به مرکز مشاوره ژنتیکى ؛ سازگارى گروه خونى و  RHخون از راه آزمایش خون، حسن اخلاق، اصالت خانوادگى و پایبندى به اعتقادات دینى و... از طریق شناخت خانواده و گفت و گو به دست مى  آید. پس تنها ارتباط دختر و پسر راه  گشا نیست. از جانب دیگر چون هدف تحصیل «شناخت و آگاهى» است، رعایت اصول زیر لازم و ضرورى است: 1. در این ارتباط، جز پیام  شناختى، پیام دیگرى مبادله نشود، از این رو خوش و بش کردن و گل گفتن و گل شنیدن به این ارتباط ضرر مى  رساند و آن را از هدف خود دور مى  سازد. 2. راه شناخت تنها ارتباط مستقیم با فرد مورد نظر نیست ؛ بلکه تحقیق، پرس و جو و مراجعه به سابقه زندگى و... از راه  هاى دیگر شناخت است. حتى به بعضى از شرایط همسر ایده  آل، نمى  توان از طریق ارتباط مستقیم و گفت و گو پى برده و چه بسا بهره گرفتن از آگاهى فرد مورد اعتماد و آگاه و مصلحت  اندیش کارگشاتر است ؛ تا گفت و گوهاى طولانى و دو نفره آمیخته به عشق  ورزى و محبت. 3. در صورت ضرورت ارتباط مستقیم دیدارى، باید موضوع جلسه و سؤالاتى که در پى پاسخ آن هستید، از قبل مشخص باشد و حتى به صورت جزئى، معیّن و روشن بیان گردد و از سخنان بى  ثمر و کلى جداً پرهیز شود. 4. مدت زمان جلسه ارتباط دیدارى، نباید زیاد طولانى باشد. 5. چون هدف کسب آگاهى از یکدیگر است ؛ لذا حضور فرد ثالث - که نقاط پنهان و مبهم گفت و گو را به طرفین گوشزد کند - ضرورى است (حتى اگر از نظر شناختى، به حضور فرد ثالث نیاز نباشد) ؛ فضاى خلوت دو نامحرم، جایگاه نفوذ شیطان است. پنهان از نظاره دیگران به ارتباط دیدارى اقدام نکنید که اگر فضا به شهوت و عشق آلوده گردد، چشم عقل کور مى  شود و دیگر نمى  توان به آگاهى درست و دقیق دست یافت. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه