آیا مواردى هست که اجازه داشته باشیم با بدن یا لباس نجس نماز بخوانیم؟

در شش صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است: * در جایى که به واسطه زخم یا جراحت و دمل، لباس یا بدن به خون آلوده شده باشد. اگر به گونه اى است که آب کشیدن بدن یا لباس، کار مشکلى است تا وقتى که زخم یا جراحت و دمل خوب نشده مى تواند با آن نماز بخواند. * در جایى که خون موجود در لباس کمتر از درهم باشد (درهم تقریباً به اندازه یک «بند انگشت اشاره» است). * هرگاه لباس هاى کوچک مانند عرقچین و جورابى که نمى توان با آن عورت را پوشانید، نجس باشد نماز با آن ها صحیح است و همچنین انگشتر و عینکى که نجس شده است. * هرگاه دستمال یا لباس نجسى که مى توان با آن عورت را پوشانید در جیب نمازگزار باشد نماز او صحیح است و همچنین سایر اشیاى نجس. * زنى که پرستار بچه است و نمى تواند براى نماز به آسانى لباس طاهر تهیّه کند، هرگاه در شبانه روز یک مرتبه لباس خود را بشوید مى تواند با آن نماز بخواند، هرچند لباسش با بول بچه نجس شود، ولى احتیاط آن است که لباس خود را براى اوّلین نمازى که به جا مى آورد آب بکشد. * در جایى که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. منبع: احکام غرب نشینان، مطابق با فتاوای آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دام ظله)، تهیه و تنظیم: محمدصادق مطهری فرد، انتشارات نسل جوان، 1395. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه