مطالعه «تذکره الاوليا» از نظر علما اشکال دارد يا نه؟ و همچنين چرا بعضي مطالب يا وقايعی که در این کتاب آمده؛ از صدا و سيما پخش ميشود، آيا اين خودش تاييد تصوف نيست؟

هر زماني که شخصي در صراط مستقيم اهل بيت ـ عليهم السلام ـ نباشد و افکارش مخالف با روش اهل بيت ـ عليهم السلام ـ باشد آن شخص به دستور اهل بيت ـ عليهم السلام ـ از آنها و از شيعيان آنان به حساب نميآيد، پس چون که مؤلف کتاب مذکور افکار و رفتارش آن چنان که نقل شده و يا در کتابهايش آمده مورد طرد اهل بيت ـ عليهم السلام ـ ميباشد، يقينا اين چنين شخصي کتابي را که نوشته خيلي از مطالبش مخالف با طريق و روش اهل بيت ـ عليهم السلام ـ ميباشد، در کتاب مذکور مطالب واهي و خلاف دين و خلاف عقائد اهل بيت ـ عليهم السلام ـ زياد پيدا ميشود که نمونههايي از انحرافات در اين کتاب ذکر مي شود: 1. مؤلف کتاب مذکور در حالات حسن بصري مينويسد: حسن بصري بر بام صومعه چنان گريست در سجده که آب از ناودان جاري شد و بر جامه فردي چکيد آن مرد گفت: اين آب پاک است يا نه، بشويم؟ حسن گفت: بشوي که با آن نماز روا نبود. 2. در حالات بايزيد بسطامي ميآورد، شخصي نزد بايزيد آمد و گفت: حيا چيست؟ بايزيد جوابش را داد و سؤال کننده که درويش بود آب شد، مريدي گذر کرد ديد آب زردي بر زمين ريخته شده، سؤال کرد شيخ اين آب زرد چيست؟ شيخ جواب داد درويشي بود سؤال از حيا کرد و جوابش دادم و آب شد. و يا در جاي ديگر از حالات بايزيد ميآورد که بايزيد گفت: «اني انا الله لا اله الا انا فاعبدوني» به درستي که من خدا هستم و معبودي غير از من نيست من را عبادت کنيد. در جايي ديگر نيز در حالات بايزيد ميآورد که: با يزيد را گفتند فرداي قيامت خلايق تحت لواي محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ باشد گفت: به خدائي خداي لواي من از لواي محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ زيادت باشد چرا که خلايق و پيامبران تحت لواي من باشند. 3. در حالات شبلي مينويسد: شبلي، اول راه مجاهده در پيش گرفت، سالهاي دراز از شب، نمک در چشم کشيد تا در خواب نشود و گويند که هفت من نمک در چشم ريخت. 4. در حالات حسين بن منصور حلاج نوشته است که در ابتدا رياضت ميکشيد، دلقي داشت که 20 سال از تن بيرون ننموده بود روزي به ستم از وي بيرون کردند، گزندههاي بسياري از وي افتاد، يکي از آن را وزن کردند نيم دانگ بود. و در آخر اين که خود عطار نيشابوري مطالب بر خلاف عقايد تشيع نيز داراست که يک نمونه از آن متذکر مي شويم: آن جايي که عطار شعري را ميسرايد و ميگويد: هستي که بود ذات خداوند عزيز اشياء همه در وي وي در همه نيز که اين بيت شعر يکي از افکار صوفيه است و آن وحدت وجود که هستي را، يعني مجموعه هستي را ذات خدا ميدانند و... . ما به خاطر رعایت اختصار، به همین اندازه اکتفا میکنیم. امّا اين که چرا صدا و سيما پخش ميکند؟ اولاً: چه بسا صدا و سيما آن مطالبي را که خوب و موافق با عقايد شيعه است را پخش ميکند «و لو من ايدي المشرکين» يعني گلچين ميکند، مطالبي را که به درد جامعه ميخورد و آن را بخش ميکند، ثانیاً: فعل صدا و سيما براي ما حجت شرعي نيست بلکه نظر مراجع براي ما حجت شرعي ميباشد. در آخر نظر آيت الله نوري همداني مرجع تقليد در مورد شيخ عطار نيشابوري را ميآوريم: ايشان روز چهار شنبه 9 آبان در حين برگزاري درس خارج فقه ميفرمايند: در کتاب «تذکرة الاولياء» شيخ عطار، با عبارتهاي پر آب و تاب براي صوفيها چهرهسازي شده است و برخي چون بايزيد بسطامي و ذو النون مصري و منصور حلاج را از ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ نيز بالاتر دانسته اند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه