چرا نباید خوابمان را برای دیگران بازگو بکنیم و اگر بازگو بکنیم ممکن است تعبرش عوض شود؟

قاعده کلی این است که انسان خواب خود را برای دیگران نقل نکند مگر این که هدف مهمی مانند هشدار و انذار و تربیت و امید بخشیدن و بازداشتن از ناامیدی و مانند آن در کار باشد . سفارش بزرگان این بوده که ایشان خواب های خود را برای دیگران نقل نکند و در سوره یوسف -ع- نیز حضرت یعقوب -ع- فرزندش را از بیان و نقل خوابش برای برادرانش منع می کند . خواب های هر کس از اسرار شخصی او است و نباید برای دیگران بازگو شود مگر برای افرادی که محرم اسرار و راز نگهدار باشند و یا بخواهند خواب انسان را تعبیر کنند . بیان خواب برای دیگران گاه موجب سوء استفاده دیگران می گردد و موجب می شود دیگران از حالات روحی و روانی انسان آگاه گردند و از این نظر کار درستی نیست .به طور کلى خواب و رؤیا بر سه قسم است، چنان که رسول گرامى اسلام(ص) مى فرماید: «الرؤیا ثلاثة: بشرى من الله، و تحزین من الشیطان، والذین یحدث به الانسان نفسه فیراه فى منامه؛ خواب و رؤیا سه گونه است. گاهى بشارتى از ناحیه خداوند است، گاه وسیله غم و اندوه از سوى شیطان و گاه مسائلى است که انسان در فکر خود مى پروراند و آن را در خواب مى بیند»، (میزان الحکمه، ج 4، ص 16، انتشارات مکتبه الاسلامى). به هر ترتیب تشخیص این که چه خوابى صادق است کار دشوارى است و اساسا تعبیر نمودن خواب جنبه الهامى دارد و با صفاى باطنى به دست مى آید. در هر صورت اگر رؤیا صادقانه باشد بیانگر واقعیت است و از گذشته یا آینده به درستی خبر می دهد. اما از آنجا که تعریف کردن خواب های خوب، چه بسا موجب تخلیه روحیه معنوی شود و یا تعریف آن چه بسا موجب غرور معنوی نزد خود یا شهرت نزد دیگران شود در این صورت حجاب هایی روی قلب آدمی فرا خواهد گرفت. مگر آن که با تعریف آن به تقویت اعتقاد و یا بعد معنوی مخاطبان کمک کند. چنان که شخصی در مدینه خواب دیده بود که پیامبر(ص) از مسلمانان گله کرده بودند و این آیه قرآن را تلاوت کردند «یارب ان قومی اتخذوا هذا القرآن مهجورا؛ پروردگارا قوم من این قرآن را رها کردند (فرقان، آیه 30). .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه