اجتهاد و تقليد به چه معناست؟

(اجتهاد)در لغت به معناى تلاش و كوشش تا سرحد توانايى است؛ به گونه‏اى كه با تحمل رنج و سختى همراه باشد. در اصطلاح فقه عبارت است از: به كار بردن تلاش و كوشش خويش در راه به دست آوردن احكام شرعى از راه‏ها و منابعى(1) كه نزد فقيهان اسلام، معمول و متعارف است. در نتيجه مجتهد كسى است كه بتواند احكام را از روى دليل به دست آورد و طبق رأى و نظر خويش عمل كند.(2)(تقليد)به معناى پيروى و دنباله‏روى است و در اصطلاح فقهى عمل كردن به آنچه مجتهد در مسائل شرعى فتوا مى ‏دهد گفته مى‏شود.گفتنى است؛ اگر چه واژه تقليد به معناى پيروى بدون چون و چرا، نزد افكار عمومى پذيرش آن مشكل است، اما در آموزه‏ هاى فرهنگ اسلامى، مقلد كسى است كه از حاصل تلاش علمى مجتهد استفاده مى‏كند و مسئوليت درستى و نادرستى استنباط احكام را بر عهده مجتهد مى ‏گذارد و چه بسا كاربرد واژه "تقليد" برگرفته از "قلادة" به معناى گردن بند، به گردن گذاشتن و عهده‏ سپارى به اين منظور باشد.منبع:1) اين منابع عبارت اند از: كتاب، سنت، اجماع و عقل.2) لسان العرب، ماده، جهد؛ التنقيح فى شرح العروة الوثقى، (الاجتهاد و التقليد)، ص 20.سایت نهاد رهبري در دانشگاه ها .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه