فرشتگان الهى چگونه دريافتند كه خليفه خدا در روى زمين فسادانگيز و خونريز است؟

گاه گفته مى شود:خداوند قبلاً آينده انسان را به طور اجمال براى آنها بيان فرموده بود.در حالى كه بعضى احتمال داده اند:ملائكه خودشان اين مطلب را از كلمه «فِى الأَرْض» (در روى زمين) دريافته بودند; زيرا مى دانستند انسان از خاك آفريده مى شود،و ماده، به خاطر محدوديتى كه دارد طبعاً مركز نزاع و تزاحم است،چه اين كه جهان محدود مادى،نمى تواند طبع زياده طلب انسان ها را اشباع كند،حتى اگر همه دنيا را به يك فرد بدهند باز ممكن است سير نشود،اين وضع،مخصوصاً در صورتى كه توام با احساس مسئوليت كافى نباشد سبب فساد و خونريزى مى شود.بعضى ديگر از مفسران معتقدند: پيشگوئى فرشتگان به خاطر آن بوده كه آدم، نخستين مخلوق روى زمين نبود، بلكه پيش از او نيز مخلوقات دگرى بودند كه به نزاع و خونريزى پرداختند، پرونده سوء پيشينه آنها سبب بدگمانى فرشتگان نسبت به نسل آدم شد! اين تفسيرهاى سه گانه، چندان منافاتى با هم ندارند يعنى ممكن است همه اين امور سبب توجه فرشتگان به اين مطلب شده باشد، و اتفاقاً اين يك واقعيت بود كه آنها بيان داشتند، و لذا خداوند هم در پاسخ هرگز آن را انكار نفرمود، بلكه اشاره كرد در كنار اين واقعيت، واقعيت هاى مهم ترى درباره انسان و مقام او وجود دارد كه فرشتگان از آن آگاه نيستند.آنها فكر مى كردند اگر هدف، عبوديت و بندگى است كه ما مصداق كامل آن هستيم، همواره غرق در عبادتيم و از همه كس سزاوارتر به خلافت! بى خبر از اين كه عبادت آنها با توجه به اين كه شهوت و غضب و خواست هاى گوناگون در وجودشان راه ندارد با عبادت و بندگى اين انسان كه اميال و شهوات او را احاطه كرده و شيطان از هر سو او را وسوسه مى كند، تفاوت فراوانى دارد، اطاعت و فرمانبردارى اين موجود طوفان زده كجا؟ و عبادت آن ساحل نشينان آرام و سبك بار كجا؟! آنها چه مى دانستند از نسل اين آدم، پيامبرانى همچون محمّد، ابراهيم،نوح، موسى و عيسى(عليهما السلام) و امامانى همچون ائمه اهل بيت(عليهم السلام) و بندگان صالح و شهيدان جانباز و مردان و زنانى كه همه هستى خود را عاشقانه در راه خدا مى دهند قدم به عرصه وجود خواهند گذاشت، افرادى كه گاه فقط يك ساعت تفكر آنها برابر با سال ها عبادت فرشتگان است!منبع:تفسير نمونه، جلد 1، صفحه 214. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه