لطفا مطالبی درباره زندگی و آثار سید رضی1 بنویسد.

محمد بن الحسين موسوي از اكابر و مشاهير علماي اماميه، كنيه اش ابوالحسن، لقبش رضي، شهرتش سيد رضي و گاهي به ذوالحسين و شريف و شريف رضي نيز معروف است. وي در سال 359 يعني اوائل نيمه دوم سده چهارم هجري در بغداد مركز خلافت عباسیان مقارن با دوره ای از خلافت بنی عباس و فرمانروایی آل بویه در بغداد متولد گرديد سيد رضي از خانداني بزرگ و از سادات هاشمي و آل ابي طالب است از اين روي به وي شريف مي گويند. وی از سوی پدر وي با پنج واسطه به امام موسي بن جعفر، امام هفتم شيعيان . و از سوي مادر با شش واسطه به امام زين العابدين نسبت مي رساند. برادر وي نيز سيد مرتضي علم الهدي است. سيد رضي از همان اوايل كودكي با اشتياق فراوان به تحصيل و فراگيري علوم روي آورد وي علاوه بر جديّت و پشتكار از نبوغي ذاتي و خدادادي برخوردار بود كه پيش رفت علمي و ادبي او را سرعت مي بخشيد. با توجه به ضعف خلافت عباسی در این دوره و قدرت گیری آل بویه شیعی مذهب برای اولین بار فضای مناسبی برای نهادینه شدن علوم دینی از منظر شیعی فراهم آمده بود و سيد رضي از اين فرصت استثنايي بهره هاي فراواني برد و علوم مختلف مانند قرائت قرآن، صرف و نحو، حديث، كلام، بلاغت، فقه، اصول، تفسير، فنون شعر و غيره را فرا گرفت به گونه ای که در بيست سالگي از تحصيل بي نياز گشت و خود در صف استادان و محققان نامدار قرار گرفت. سيد رضي در واقع اديبي استاد و برجسته و فقيهي متبحّر و متكلمي حاذق و مفسر قرآن و حديث بود. او در طول حيات خود چنان اديبانه قدم به ميدان شعر و شاعري گذاشت كه لقب «اَشعر قريش» و «اَشعر عرب» را به خود اختصاص داد و آثار گران بهايي از جمله ديوان اشعار كه به گفته ثعالبي چهار مجلد مي باشد به يادگار گذاشت. سيد رضي دانشمندي متعهّد، وظيفه شناس و شيفته خدمت بود، وي هيچ گاه خود را در كنج كتابخانه و گوشه مسجد و مدرسه محبوس نساخت از اين رو مسئووليت هايي ؛ مانند نقابت علويان كه سرپرستي علويان عراق و رسيدگي به شئون زندگي مادي و معنوي آنها بود و «امارت حاج» يعني سرپرستي امور حجاج بيت الله و نيز رياست «ديوان مظالم» كه منزله ديوان عالي كشور يا وزارت دادگستري امروز بود را بر عهده گرفت. سيد رضي در كنار كارهاي سنگين همواره به فكر تحصيل طلاب بود از اين رو در پي طرحي نو به منظور بالا بردن سطح معلومات شاگردان، مدرسه دارالعلم را بنا نهاد و نيز براي دارالعلم كتابخانه و خزانه اي با كليه وسائل و لوازم فراهم كرد. از جمله اساتيد سيد رضي: محمد بن محمد بن نعمان معروف به شيخ مفيد و ابوبكر محمد بن موسي الخوارزمي بغدادي و ابو اسحاق ابراهيم بن احمد بن محمد طبري، فقيه مالكي است و برخي از شاگردان سيد رضي: سيد عبدالله الكبايكي الحسني الجرجاني و ابو عبدالله شيخ محمد بن علي حلواني و حافظ ابو محمد عبدالرحمان بن ابي بكر خزاعي مي باشد. از علامه سيد رضي (ره) آثار زيادي بجا مانده است از جمله: نهج البلاغه، تلخيص البيان في مجازات القرآن، مجازات الاثار النبويه، ديوان اشعار، حقائق التأويل في متشابه التنزيل و ... . علامه سيد رضي در طول زندگي اش همواره، همة خلفاي بين عباس را غاصب مي دانست و از آنها متنفّر بود، به خصوص، «القادر بالله عباسي» كه بيشتر مورد تنفّر سيد قرار داشت وي تنفّر و انزجار خود را طي اشعاري آشكار ساخت. علامه سيد رضي، در سن 47 سالگي در روز ششم محرم سال 408 هـ وفات يافت، بدن پاك سيد رضي را پس از دفن در كاظمين به كربلا بردند و در جنب مرقد جدّش ابراهيم مجاب فرزند برومند حضرت موسي بن جعفر مدفون ساختند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه