سوال بنده در این خصوص هستش که من این نکته رو قبول دارم که نباید موسیقی هایی که حاوی جملات حرام است را گوش کنیم در واقع من علاقه ی زیادی به گوش دادن آهنگ هایی با زبان ترکی /استانبولی دارم . زیرا خیالم راحت است که معنی آنان را نمیفهمم بنابراین تحریکی در من ایجاد نمی کند . مسئله دیگر این است که من با گوش دادن به آهنگ ( درست مانند مواقعی که نماز میخوانم ) روحیه ام شاد می شود و یا با گوش دادن به آهنگ غمگین گریه می کنم اما مدتی است که از گوش کردن به آهنگ توبه کردم اما با خودم می گویم از کجا معلوم که آن آهنگ هایی که گوش میدادم حرام بوده است ؟ البته با خدای خودم عهد کردم تازمانی که مطمئن نشدم گوش کردن آهنگ ترکی استانبولی حلال است ، هرگز آنان را گوش ندهم . حالا سوال من این است اگر من آهنگ ترکی استانبولی که مثلا غمگین یا رمانتیک است را گوش کنم (با توجه به اینکه معنی را نمیفهمم و اصلا نمیدانم حلال است یا حرام ) اجازه دارم آن را(مثلا در اتومبیل ) گوش کنم ؟ و اگر بر فرض، شما فرمودید حلال است ، اجازه دارم توبه ام را بشکنم؟(ممنون میشم راهنمایی کنید ) .پاسخ برای بنده بسیار حائز اهمیت است

موسیقی به طور کلی دارای دو نوع است:1- موسیقی غنائی: هرگونه آهنگی است که به لحاظ شکل یا محتوا موجب تحریک شهوت و متناسب با مجالس گناه است . این گونه موسیقی , گاهی آرامش تخدیرگونه برای اعصاب دارد و گاهی هیجانات ناهنجار برای روان در پی دارد.2- موسیقی غیرغنایی : شامل صداهای موزون طبیعت، مارش نظامی , صوت قرآنی , آواز حدی (برای تحریک حیوانات و دام ) می شود. این نوع موسیقی میتواند پاسخگوی گرایش طبیعی انسان به زیبایی های سمفونی و موزون باشد و با اجراهای متنوع می تواند جایگزین موسیقی غنایی باشد.با توجه به آنچه گفته شد بررسى متون دینى و آراء عالمان دین نشان مى دهد که موسیقى از نظر اسلام در چند صورت حرام مى باشد:1 ) موسیقى مطرب یعنى آهنگ هایى که موجب (تحریکات غیرارادى در شنونده شود) و انسان را از یاد خدا غافل مى سازد. منظور از محرک بودن نیز نوعى و شأنى است؛ یعنى، به طور معمول چنین اثرى را دارا باشد نه فقط نسبت به شخص خاص.2 ) موسیقى همراه با مضامین لهوى که به گونه اى موجب فساد اخلاق و انحراف اذهان است مانند ترانه هاى عاشقانه و اشعارى که در وصف زن، شراب و غیره است و از همین قسم است اشعارى که به هر نحو موجب ترویج باطل و مخالفت با حق باشد مانند توهین به مقدسات و یا در جهت تایید کفر و شرک و نظامهاى فاسد و سردمداران آن باشد.3 ) موسیقى در مجلس گناه و لهوولعب مانند آهنگهایى که در حال رقص یا نوشیدن شراب و غیره نواخته مى شوند.در هر صورت معیار در حرمت موسیقى مناسب بودن آن با مجالس لهو و داشتن مضامین فساد انگیز و اغوا کننده و طرب انگیز است و فرق نمى کند که از صدا و سیما باشد یا غیر آن. ایرانى باشد و یا غیرایرانى. همین طور فرقى بین رفع خستگى و غیر آن و براى خود یا دیگران در این حکم نیست و ملاک در تحریک شدن نوع مردم است نه شخص انسان.لازم به ذکر است تشخیص حرام بودن موسیقی از شبهات مفهومیه است لذا تا اطمینان به حرمت آن پیدا نشده اصل برائت و عدم حرمت جاری است به ویژه درباره موسیقی های پخش شده از صدا و سیما حکم به حرمت مشکل است، لذا گوش کردن به موسیقی های صدا و سیما تا اطمینان به حرمت پیدا نشده باشد اشکال ندارد.نکته دوم؛ آنچه که حرام است استماع , یعنی گوش دادن اختیاری به موسیقی و پیگیری است، ولی شنیدن غیراختیاری و رهگذری اشکال ندارد.براى آگاهى بیشتر در این زمینه ر.ک) تفسیر نمونه، ج 17، ص 19، ص 13، 24، 25 و 26 مضرات موسیقى، سید احمد خاتمى، نشر قرآن قم) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه