تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه
خوشحالیم شما مخاطب ما هستید. امیدواریم راهنمای خوبی در رابطه با این موضوع برای شما باشیم.
پرسشگر گرامی، نکته ای که به آن اشاره نمودید کاملا زیبا و پسندیده است و اگر همه افراد جامعه و دانشجویان عزیز، درس را برای کسب رضای خدا می خواندند نه برای مدرک، شاید امروز شاهد وضعیت مدرک گرایی نبودیم و مدرک گرایی در ذهن و روح یک جوان رسوخ نکرده بود.
همانطور که می دانید گرایش به یادگیری علوم، به اهداف و انگیزه های مختلفی صورت می گیرد و به طور معمول، نیازهای ابتدایی حیاتی و طبیعی، جاذبه های بیشتری برای انسان ها دارد. از این جهت، برای فراهم سازی بیشتر آسایش و تسلط بیشتر بر طبیعت، گرایش های مختلف علمی و تخصص های فراوانی به وجود آمده است؛ اما تنها وارستگان و ژرف اندیشان هستند که فراتر از نیازهای ابتدایی طبیعی و محسوسات، به ارتباط نهانی دانش ها و جهان هستی با آفریننده آن فکر می کنند و از هدفداری این همه جنب و جوش ها، سخن به میان می آورند.
پرسشگر گرامی، نمی توان برای هر رشته ای بصورت جداگانه گفت که خیر دنیا و آخرت در آن هست یا نه. برای فهم این مطلب باید به نیت و انگیزه و رفتارهایمان نگاه کنیم. از نظر اسلام، علم و دانشی مفید است که موجب رشد و کمال انسانی شود و هدف از آن، خودسازی و خدمت به جامعه باشد. اگر هدف از یاد گرفتن آن، رسیدن به مال، ریاست دنیا و فخرفروشی باشد و باعث تکبر و غرور انسان گردد و خود را تافته ای جدا بافته بداند، نه تنها فضیلت شمرده نمی شود، بلکه مذموم و به تعبیر اهل معرفت، حجاب رسیدن به کمال انسانی و دام شیطان است. در تاریخ بشری، کم نیستند دانشمندانی که علم آن ها باعث هلاکت دین و دنیای خود و پیروانشان شده است. در نگاه کلی قرآن، هر علمی که انسان را به دنیاپرستی سوق دهد و به چنگال مادیات بسپرد و فهم و شعور او را به طرف خواب و عیش و نوش بکشاند و هدف نهایی او را تنها وصول به مادیات قرار دهد، چیزی جز ضلالت و گمراهی نیست.اگر کسی برای رضای خدا و خدمت به جامعه درس بخواند، خداوند خواسته های دنیوی و رضایت و احترام مردم را هم خواهد داد.
برای کسب رضایت الهی باید در تمام کارهایمان دقت کنیم. کارهایی که انجام می دهیم از دو بخش تشکیل شده اند :
1. نیت و قصد کار.
2. شکل و قالب کار.
ما باید تلاش کنیم هر دو جنبه مورد رضایت خداوند متعال باشد. به عنوان مثال ممکن است من قصدم این باشد که به با درس خواندن و کسب مدرک به جامعه خود خدمت کنم ولی این کار را با تقلب در امتحان و ... انجام بدهم. در این مثال هر چند انگیزه و نیتم مشکلی ندارد و مورد رضایت خداست ولی شکل کار مورد پسند خداوند نیست؛ لذا ارزشی ندارد و مورد قبول نیست. چیزی که شما باید روی آن دقیق باشید، انگیزه و نیتتان است که باید آن را خدایی کنید. مثلاً با خودتان عهد ببندید که این رشته را می آموزم تا بتوانم در آینده به جامعه اسلامی و مردم (که بندگان خدا هستند)، خدمت کنم. در واقع انسان با نیت خدایی همه امور را می تواند به عبادت تبدیل کند حتی راه رفتن و آب خوردن را. پس دائماً بکوشید نیتتان پاک و سالم باش؛ ضمن این که پایبندی به دستورات دینی (انجام واجبات و ترک کارهای حرام) قطعاً رضایت الهی را به دنبال خواهد داشت.
نویسنده : حامد محقق زاده
.
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.