پسری هستم ۲۵ ساله، که وابستگی زیادی به دوستانم دارم و این همیشه باعث آزارم هست، راه نجات چیست؟

وابستگی یکی از ویژگی های شخصیتی است که باعث دردسر فرد می شود و افراط در وابستگی عاطفی در دوستی ها استقلال شخصیتی فرد را به خطر می اندازد و مانع پیشرفت در تحصیل و سایر موضوعات زندگی می شود هدف از دوستی ها و صمیمت ها افزایش آگاهی، رشد و تکامل اجتماعی و آرامش است. در حالی در این وابستگی ها نه تنها آرامش روحی و روانی وجود ندارد بلکه استقلال شخصیت و حتی عزت نفس و خودارزشمندی فرد را کاهش می دهد و فرد را که ممکن است زمینه اضطراب و رفتارهای وسواس گونه ارتباطی داشته باشد را تشدید می کند. بنابراین شما باید دوستی ها و صمیت های خودتان را طوری تنظیم کنید که آسیبی به اعتماد نفس نزند و نفس کشیدن بدون طرف مقابل برایتان آسان باشد. بنابراین باید با یک دورن نگری علت اینگونه وابستگی های پاتولوژیک و سرمایه گذاری های عاطفی را پیدا کنید و ضررهایی که تا کنون در این مورد داشته اید را بنویسید. در ضمن نکات زیر برای انتخاب دوست پیشنهادمی شود: ۱- از نظر سنی زیاد اختلاف نداشته باشید. ۲- دلایل و اهداف دوستی را بنویسید. ۳- سعی کنید دوستان متنوع داشته و به هیچ وجه روی یک دوست سرمایه گذاری روانی و عاطفی کامل نکنید. ۴- انتظارات و موضوعاتی که از همدیگر دارید را به صورت منطقی مطرح کنید. ۵- تعادل را حفظ کنید و سعی نکنید زندگی خودتان را به دیگری پیوند بزنید. ۶- سعی کنید در گفت و گو ها شفاف حرف بزنید. ۷- تمام آنچه که در درون دارید و یا در گذشته انجام داده اید را در اختیار ایشان نگذارید. ۸- در دوستی از خودخواهی پرهیز کنید و رضایت طرف مقابل را در تصمیم های مشترک در نظر بگیرید. ۹- سعی کنید در ابراز احساسات خودکنترلی و خویشتن داری را رعایت کرده و از یک طرفه بودن دوستی جلوگیری کنید. ۱۰ - احترام متقابل را حفظ کنید و در صورت سرد برخورد کردن طرف مقابل از گدایی کردن عاطفی بپرهیزید. منبع: www.soalcity.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه