چرا در جامعه ما زنان هرزه را ملزم به حجاب مى کنند و آنان در حین انجام هرزگى پوشش اسلامى دارند؟

1- از آن جا که انسان یک موجود اجتماعى است جامعه بزرگى که در آن زندگى مى کند از یک نظر همچون خانه او است و حریم آن همچون حریم خانه او محسوب مى شود پاکى جامعه به پاکى او کمک مى کند و آلودگى آن به آلودگیش روى همین اصل در اسلام با هر کارى که جو جامعه را مسموم یا آلوده کند شدیداً مبارزه شده است ؛ چرا که گناه همانند آتش است هنگامى که در نقطه اى از جامعه این آتش روشن شود باید سعى و تلاش کرد که آتش خاموش یا حداقل محاصره گردد اما اگر به آتش دامن زنیم و آن ار از نقطه اى به نقطه دیگر ببریم حریق همه جا را فرا خواهد گرفت و کسى قادر بر کنترل آن نخواهد بود و از این گذشته عظمت گناه در نظر عامه مردم و حفظ ظاهر جامعه از آلودگیها خود سد بزرگى در برابر فساد است اشاعه فحشا و نشر گناه و تجاهر به فسق و تسامح در این موضوع این سد را مى شکند گناه را کوچک مى کند و آلودگى به آن را ساده مى نماید.2- حکومت اسلامى موظف است جلو منکرات را بگیرد و این به معناى اجبار به حجاب نیست بلکه نوعى واکسینه کردن جامعه در مقابل بیماریهاى روانى است و در جامعه اسلامى احاد محروم وظیفه دارند به بهداشت روانى و سلامت روحانى توجه کنند واین همان امر به معروف و نهى از منکر و نظارت ملى است. و حاکمان اسلامى موظفند عوامل مزاحم رشد فضائل انسانى را از بین ببرند و این در حقیقت بستر سازى براى سلامت روانى جامعه است.3- اینکه گفته اید در زمان پیامبر و امام على(ع) زنان بد و بى حجاب وجود داشته است درست است اما این بدین معنا نیست که آنها مى توانستند هر جور که دلشان مى خواست در اجتماع ظاهر شوند اثبات این مدعا مشکل است چونکه کسانى که در قلمرو حکومت اسلامى زندگى مى کردند قوانین اسلامى را به ظاهر رعایت مى کردند حتى اقلیت هاى مذهبى نیز موظف به رعایت مقررات اسلامى در جامعه اسلامى بوده اند و این مطلب در کتب فقهى آمده است آنچه که در زمان پیامبر اسلام(ص) معمول بوده حجاب نداشتن کنیزگان بوده است آن هم در حد سرو گردن لذا به زنان آزاد مسلمان دستور داده شده که حجاب اسلامى را کاملاً رعایت کنند تا از کنیزگان شناخته شوند؛4- بنابراین در آیات 31 سوره نور و 34 و 59 سوره احزاب کیفیت حرکات در روابط اجتماعى زن مورد توجه قرار گرفته است و بالاتر از این ها از آیات امر به معروف و نهى از منکر مى توان استفاده کرد که جلو هر گونه منکر و زشت باید ایستاد و اجازه ظهور و بروز به آن نداد. و در حکومت پیامبر(ص) و امام على(ع) نیز چنین بوده است و روایات که حدود و تعزیرات بیان مى کند به نوعى این مطلب را اثبات مى کند که در آن زمان (هرزه) آزاد نبودند به دلخواه عمل کنند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه