سؤالاتم عبارتند از:

سواد غیر از خواندن و نوشتن است و خواندن و نوشتن تنها مظهری از مظاهر سواد است نه اصل آن. فرض کنید کسی خواندن و نوشتن نمی داند ولی کتب علمی را حفظ است و محتوای آنان را به خوبی درک می کند و می داند. و کسی خواندن و نوشتن می داند اما خبر از محتوای کتب علمی و مطالب آنان ندارد به نظر شما کدام یک با سواد و کدام یک بی سواد محسوب می شوند. این یک نکته، که باید بدان توجه کافی کنیم. نکته دوم این که پیامبر اکرم(ص) این که نمی خوانده و نمی نوشته است فلسفه خاصی داشته و خداوند می خواسته است که او از این جهت مورد تهمت تعلیم و آموزش از دیگران قرار نگیرد و حتی در عهد پیامبری خود خط ننوشت ولی در مورد نوشتن، ایشان کاتبانی داشت که وحی را می نوشتند و به کاتبان وحی شهرت داشتند. حتی در صلح حدیبیه که در سال ششم هجرت صورت گرفته است وقتی قرار بود مطالبی از متن قرارداد صلح حذف کنند مانند محمد رسول الله یا کلمه الله الرحمن الرحیم در بسم الله الرحمن الرحیم و حضرت امیر(ع) که کاتب بود عرض کرد یا رسول الله من دستم نمی رود و نمی توانم که این اسم مبارک شما را خط بزنم و حذف کنم وقتی نشان پیامبر(ص) دادند پیامبر(ص) با دست مبارک خود آن را محو کرد. 2. قرآن کریم در سوره مبارکه عنکبوت آیه 48 می فرماید : وَ ما کُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ کِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمینِکَ إِذاً لاَرْتابَ الْمُبْطِلُون‏ ، و تو هیچ کتابی را پیش از این نمی خواندی و با دست (راست) خود (کتابی) نمی نوشتی و گرنه باطل اندیشان قطعاً به شک و تردید می افتادند). که ظاهر آیه شریفه نفی قدرت نوشتن و خواندن از پیامبر(ص) نمی کند بلکه نفی عادت نوشتن و خواندن را می کند (چون ترکیب فعل ماضی کان با فعل مضارع که معنای ماضی استمراری را می دهد. بیانگر عادت است. 3. در مورد داستان این که پیامبر اکرم(ص) کاغذ و دواتی خواستند تا مطلبی را بنویسند تا بعد از آن امت او گمراه نشوند و عمر با بیانی دور از ادب این خواسته پیامبر(ص) را منتفی کرد باید گفت که این داستان در مجامع روایی اهل سنت هم آمده است و تنها در آثار روایی شیعه نیست. و این بیان پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله هیچ منافاتی با ننوشتن او ندارد تمام نامه ها و قراردادهایی که پیامبر برای پادشان جهان آن روز و یا سران قبایل و مذاهب آن عصر می نوشتند به نام پیامبر(ص) ثبت می شد و کتبی به نام مکاتیب الرسول(ص) این نامه ها را جمع آوری کرده اند ولی این نکته روشن است که پیامبر(ص) این نوشته هایش را به واسطه کاتبان وحی می نوشت و ضرورت نداشت که حتماً با خط خود پیامبر(ص) نگارش یابند چنان چه نامه پیامبر(ص) به دربار شاهان ایران (خسرو پرویز) یا پادشاه روم یا حاکمان مصر و... را خود پیامبر(ص) با دستان خود نمی نوشت، ولی به پیامبر(ص) نسبت داده می شدند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه