شرکت زنان در کارهای اجتماعی با توجه به روایاتی که داریم مسجد زن خانه اوست چه حکمی دارد؟

در مورد روایاتی که بهترین مسجد زنان را خانه هایشان معرفی کرده باید چند نکته را در نظر داشت: الف) این روایات در بردارنده حکمی کلی و استثنا ناپذیر نیستند؛ به عبارت دیگر بسیاری از احکام قانونی شریعت در بادی نظر ظاهری مطلق و کلی دارند. ولی غالبا مخصصات و مقیداتی در دیگر منابع احکام دارند که با توجه به آنها دایره حکم ضیق و محدود می گردد. ب) در پرتو امر فوق چنین به دست می آید که: اولا: این روایات هرگز منع کننده حضور زن در صحنه اجتماع بویژه در موارد لزوم، مانند شرکت در راهپیمایی ها، تحصیل دانش و... با رعایت شؤون اسلامی نیست. از همین رو فقها نیز چنین مواردی را نه تنها منع ننموده اند. بلکه در مواردی مانند آموزشهای علمی مخصوص بانوان و دفاع در برابر دشمنان مهاجم؛ در صورت عدم کفایت مردان، شرکت در مبارزات ضد طاغوتی به فرمان امام را واجب شمرده اند. ثانیا: از جمع بندی متون دینی به دست می آید که: این گونه روایات منصرف به مواردی است که علاوه بر عدم ضرورت حضور زن نوعی بی نظمی در مسؤولیت های زن در خانه و یا بی نظمی در اجتماعات عمومی و دینی پدید آورد. چنان که بسیاری از زنان به خاطر داشتن مسؤولیت مراقبت و پرستاری از اطفال و کودکان، حضورشان در مسجد چنین پیامدهایی را دارد. ولی در صورتی که فارغ از چنین مشکلاتی بوده یا راه حل مناسبی برای آنها داشته باشند، حضورشان در مساجد و مجامع عمومی با رعایت شوءونات اسلامی مطلوب است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه