تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
عالم هستی به گونهای طراحی و ساخته شد که موجودات آن از هم گسسته و مستقل نیستند؛ تمام اجزای این عالم را اگر بررسی کنیم، درمییابیم که همه مانند حلقههای یک زنجیر به هم پیوستهاند و مجموعهی آن، یک نظام آفرینش زیبا است؛ بنابراین نمیتوان گفت در این دنیا دو خدا وجود دارد؛ مثلاً گفت آب و باران خدایی و سیل و زلزله خدایی دیگر دارد. بله، اگر سیل و زلزله از نظامی و باران و تابش نور خورشید و گردش آن و ... از نظامی دیگر تبعیت میکرد و آنها محکوم دو نظام بودند میتوانستیم چنین حرفی را بپذیریم. بنابراین به اقتضای اینکه بر این جهان یک نظام هماهنگ و زیبا حاکم است که همه میتوانند در آن به رشد و کمال خود برسند، نتیجه میگیریم که این جهان خدایی واحد و مهربان دارد.مهر و رحمت الهی که بر آمده از حکمت او است اقتضا میکند، انسان و هر موجودی را به کمال مطلوب راهنمایی کند؛ اما ترقی و کمال انسان به این نیست که از هر جهت در رفاه و راه او از هر جهت هموار باشد، بلکه رسیدن به کمال اقتضا میکند انسان در میان راههای ناهموار و دشوار گذارده شود؛ با مشکلات و نابسامانیها دست و پنجه نرم کند و به تکامل برسد؛ یعنی استعدادهای انسانها در چنین شرایطی شکوفا میشوند.در جهان هستی، شر مطلق(یعنی چیزی که از هر جهت نازیبا و دارای هیچ خیری نباشد) یا شر کثیر، وجود ندارد. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.