علت حرام بودن مشروبات الكلي چيست؟ مگر در قرآن نگفته كه خاصيت هايي هم دارد؟ خاصيت هاي آن چيست؟ اگر ضرر دارد چرا غربيها كه مدام مصرف مي كنند مشكلي برايشان پيش نمي آيد؟

شراب در شریعت اسلام به صورت تدريجي حرام گردیده است. با این توضیح که: از آنجايي كه شرابخواري و ميگساري در زمان جاهليت و قبل از اسلام فوق العاده رواج داشت و به صورت يك بلاي عمومي در آمده بود، اسلام نمیخواست بدون رعايت "اصول رواني و اجتماعي"، با اين بلا و معضل عمومي به مبارزه برخيزد. زیرا، این گونه مبارزه چه بسا آثار سوئی را به دنبال داشت. بنابراين، از روش تحريم تدريجي براي ريشهكن كردن ميگساري كه به صورت يك عادت در رگ و پوست آنها نفوذ كرده بود، استفاده كرد. به اين ترتيب كه نخست در برخي از سورههاي مكي (سورههایی که در مکه مکرمه نازل شدهاند)، اشاراتي به زشتي اين كار نمود. چنانكه در آية 67 سوره نحل ميفرمايد: "از ميوههاي درخت نخل و انگور، مسكرات و روزيهاي پاكيزه فراهم مي كنيد" كه در اينجا، مسكرات را درست در مقابل روزيهاي پاك [ رزقاً حسناً ] قرار داده است و آن را يك نوشيدني ناپاك و آلوده شمرده است. در مرحلة دوم دستور قاطعتري در زمينه منع شرابخواري نازل گشت تا افكار را براي تحريم نهايي آمادهتر سازد بدين شكل كه گروهي از اصحاب خدمت پيامبر گرامي اسلام آمدند؛ عرض كردند: حكم شراب و قمار كه عقل را زايل، و مال را تباه ميكند، بيان فرمایيد. در اين هنگام آية 219 سورة بقره نازل شد كه ميفرمايد: يَسْئَلُونَكَ عَنِ الخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهما اِثْمٌ كَبيرٌ وَ مَنافِعَ لِلنّاسِ وَ اِثْمُهُما اَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما. يعني دربارة شراب و قمار از تو سؤال ميكنند، بگو: در آنها گناه بزرگي است و منافع (از نظر مادي) براي مردم در بر دارند (ولي) گناه آنها از نفع آنها بيشتر است. مراد ازمنافع شراب که قران بیان کرده است یا منافع مادی است که احیانا ازطریق فروش شراب حاصل می شود ویامنافع خیالی است که به خاطر تخدیر حاصل ازمستی شراب وغفلت ازغصه ها واندوه ها به دست می آید یعنی ممکن است شراب منافع وسودی هم داشته باشد ولی این منافع مادی زودگذردر برابر زیان های فوق العاده اخلاقی و اجتماعی و بهداشتی شراب، بسیار نا چیز است. در مرحلة بعد به دنبال آن در آية 43 سورة نساء، به مسلمانان صريحاً دستور داده شد كه در حال مستي هرگز نماز نخوانند تا بدانند با خداي خود چه ميگويند. البته مفهوم اين آيه، آن نبود كه در غير حال نماز، نوشيدن شراب مجاز بود، بلكه برنامه همان برنامه تحريم تدريجي و مرحله به مرحله بود. و سرانجام با آشنايي مسلمانان به احكام اسلام و آمادگي فكري آنها براي ريشهكن ساختن اين مفسده بزرگِ اجتماعي، دستور نهايي، با صراحت كامل و بيان قاطع كه حتي بهانهجويان هم نتوانند به آن ايراد بگيرند، نازل گرديد. و آن آيه 90 سورة مائده بود كه ميفرمايد: يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا اِنَّما الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْاَنْصابُ و الْاَزْلمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطنِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ يعني اي كساني كه ايمان آوردهايد شراب و قمار و بتها و ازلام (كه يك نوع بخت آزمايي بوده)پليدند و از عمل شيطانند از آنها دوري كنيد تا رستگار شويد. در اين آيه با تعبيرات گوناگون ممنوعيت اين كار مورد تأكيد قرار گرفته است و كمال قاطعيت اين تحريم از كلمه فَاجْتَنِبُوهُ معلوم ميشود چرا كه اجتناب مفهومي رساتر از نهي دارد. زيرا معني اجتناب، فاصله گرفتن و نزديك نشدن است كه به مراتب از جملة "ننوشيد" رساتر است. از آنجا که قرآن و عترت را نمیتوان جدای از یکدیگر تصور نمود شایسته است برخی روایاتی که در این رابطه به دست ما رسیده را نیز به اختصار بیان نماییم. ريان بن صلت مي گويد: از امام رضا(علیه السلام) شنيدم که ميفرمود: «ما بعث الله نبيا قط الا بتحريم الخمر ....» خداوند هرگز پيامبري را مبعوث نساخته مگر به تحريم شراب الکلي. در روایت دیگری امام صادق علیه السلام فرمودند: «ما بعث الله نبيا قط الا و في علم الله انه اذا اکمل له دينه کان فيه تحريم الخمر و لم يزل الخمر حراما ...» خداوند هرگز پيامبري را مبعوث نساخت مگر اينکه در علم خدا مقرر بود که هنگامي که دين آن پيامبر را کامل کرد, در آن تحريم خمر هم خواهد بود و خمر همواره حرام بود. «لم يزل» از افعال ناقصه و به معناي استمرار است و اين جمله و جمله پيش از آن به روشني نشان مي دهد که شرب خمر در همه اديان حرام بوده و انسانها از پيش خود آن را حلال شمرده اند. ضرر شراب خواري درخروج از حد اعتدال و زایل شدن عقل خلاصه نمي شود واين يكي از حكمت هاي حكم است، ضررهاي بس گراني كه بر اثر شراب خواري بر روح و جسم انسان وارد مي شود، به گونه است كه فغان دانشمندان، روان شناسان و پزشكان جوامع غربي را نیز درآورده است، در اين جا نظريه دانشمندان را در مورد زيان هاي شراب به طور فشرده بيان مي كنيم: 1. اثر الكل در عمر انسان؛ يكي از دانشمندان مشهور غرب اظهار مي دارد كه هرگاه از جوانان 21 ساله تا 23 ساله معتاد به مشروبات الكلي، 51 نفر بميرند، در مقابل از جوان هاي غير معتاد، 10 نفر هم تلف نمي شوند. دانشمند مشهور ديگري ثابت كرده است كه جوان هاي 20 ساله، كه انتظار مي روند پنجاه سال عمر كنند در اثر نوشيدن الكل، بيشتر از 35 سال عمر نمي كنند. 2. اثر الكل در نسل بشر؛ دانشمندان به تجربه ثابت كرده اند، كسي كه در حين انقاد نطفه مست است، 35 درصد از عوارض الكليسم حاد را به فرزند خود منتقل مي كند و اگر زن و مرد هر دو مست باشند، صد در صد عوارض حاد در بچه ظاهر مي شود، براساس آماري كه در اين زمينه وجود دارد، كودكاني كه زودتر از وقت طبيعي به دنيا آمده اند، از پدران و مادران الكلي 45 درصد و از مادران الكلي 31 درصد و از پدران الكلي 17 درصد بوده اند. كودكاني كه هنگام تولد توانايي زندگي را ندارند، از پدران الكلي 6 درصد و از مادران الكلي 45 درصد و نيز كودكاني كه فاقد نيروي كافي عقلايي و روحي بوده اند، از مادران الكلي 75 درصد و از پدران الكلي نيز 75 درصد بوده است. 3. اثر الكل در اخلاق؛ در شخص الكلي عاطفه خانوادگي و محبت نسبت به زن و فرزند ضعيف مي شود، به طوري كه مكرر ديده شده كه پدراني، فرزندان خود را با دست خود كشته اند. 4. زيان هاي اجتماعي الكل؛ طبق آماري كه «انيستتوي» پزشكي قانوني شهر «نيون» در 1961 تهيه نموده است، جرايم اجتماعي الكليست ها از اين قرار است: مرتكبين قتل هاي عمومي 50 درصد. ضرب و جرح ها در اثر نوشيدن الكل 8/77 درصد. سرقت هاي مربوط به الكليست ها 5/88 درصد. جرايم جنسي مربوط به الكليست ها 8/88 درصد مي باشد. اين آمار نشان مي دهد كه اكثريت قاطع جنايات و جرايم بزرگ در حال مستي روي مي دهد. خلاصه ضررهاي شراب آن قدر زياد است كه به گفته يكي از دانشمندان اگر دولت ها ضمانت كند درب نيمي از ميخانه ها را ببندند، مي توان ضمانت كرد كه از نيمي از بيمارستان ها و تيمارستان ها بي نياز شويم». به خاطر همين آثار منفي و خانمانسوز شراب خواري است كه اسلام نوشيدن شراب را اگر چه يك قطره و براى چشيدن باشدتحريم كرده است.اگر كسى اندكى انصاف داشته باشد و تنها به عوارض ظاهرى مى‏گسارى در جوامع مختلف بپردازد، حكمت بالغه اين حكم الهى را از صميم دل تأييد خواهد كرد. به ويژه در زمان حاضر چرا كه در اين زمان به جهت زندگى ماشينى و سرعت برقرارى عقل و اعتدال ضرورت بيشترى دارد، چنان كه امروزه در بسيارى از كشورها براى صاحبان مشاغل حساس مى‏گسارى ممنوع است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه