تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
1. احمد بن محمد بن أبى نصر میگوید: «امام رضا(ع) نامه را [براى خشک شدن مرکبش] خاک بر آن میریخت. و میفرمود: مانعى ندارد».[1]2. از على بن عطیّه نقل شده است: «او نامههایى از امام موسی بن جعفر(ع) دیده بود که بر مرکّب آن خاک افشانده بود».[2]3. ترجمه روایت سوم نیز مانند روایت اول است.4. امام رضا(ع) از پدران خود از پیامبر خدا(ص) نقل میفرماید: «به دنبال نیازمندیهاى خود بامدادان بروید که آسانتر بهدست میآید و نامه را خاک آلود کنید که حاجت بهتر روا میشود و خیر را در نزد خوبرویان بجوئید».[3]همان طور که در ترجمه روایات آمده است؛ «تراب» به معنای خاک و «تتریب»، به معنای خاک آلود کردن[4] و پاشیدن خاک است که در اینجا با توجه به «الکتاب»؛ یعنی خاکی کردن نامه.درباره علت پاشیدن خاک بر روی نامه، احتمالاتی بیان شده است:1. ظاهراً در زمان گذشته برای زودتر خشکاندن مرکب، کمی کاغذ را خاکی میکردند.[5]2. به جهت تواضع برای کسی که این نامه برای آن فرستاده میشد، نامه را خاکافشانی میکردند.[6]3. این کار را انجام میدادند تا اعتماد و توکل و نیازمندی خود به خدای تعالی را در رسیدن نامه به مقصد و برآورده شدن حاجت نشان دهند.[7]4. شیخ حُرّ عاملی؛ فتوا به استحباب خاک افشانی نامه داده است.[8] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.