ما چرا به مسلمانان سایر کشورها کمک می کنیم. در حالی که خودمان فقیرومحتاج داریم ؟

کمک به همنوع و انسانهای دیگر یک امر اخلاقی و فطری و انسانی است مطمئنا اگر وضعیت مساوی باشد یعنی اگر مردمی که در خارج از ایران زندگی می کنند در وضعیتی مانند مردم ایران باشند لزومی برای کمک کردن نیست و هزینه کردن در داخل اولویت دارد اما مواردی که کمک می شود وضع مسلمانان یا حتی غیر مسلمانان خارجی به نحوی است که در شرایط بسیار بدی زندگی می کنند چه اینکه در شرایط خاص دیگران نیز به کمک مردم ایران آمده و می آیند مانند آنچه در زلزله بم رخ داد. در شرایطی که مثلاً در سومالی بسیاری از زنان و کودکان از گرسنگی جان می دهند و ما حداقل در کشور خود به شکر خدا در وضعیتی هستیم که کسی از گرسنگی عذاب نکشد انسانیت و عقل حکم می کند که به کمک آنها برویم علاوه بر اینکه ما خود را تابع قرآن کریم و اهل بیت می دانیم و آنها را اسوه قرار داده ایم. بنابراین اگر ما توان ایثار کردن یعنی مقدم کردن دیگران بر خود را نداریم حد اقل باید شرایطی ایجاد کنیم که آنها نیز در حد ما زندگی کنند. قرآن کریم می‌فرماید اگر می خواهید به مقام بر و نیکی دست یابید باید آنچه را که دوست دارید انفاق کنید: ﴿ لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْ ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلیمٌ ﴾ «آل‌عمران»/92 « شما هرگز به خیر نمى رسید تا آنکه از آنچه دوست دارید انفاق کنید، و هر چه را انفاق کنید خداى تعالى به آن دانا است » و معصومین که ما ادعای پیروی از آنها را داریم نیز چنین بودند ُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون ﴾ حشر/9 « و [آنها را] بر خود مقدم مى دارند، هر چند خود بدان نیاز مبرمى داشته باشند. و هر کس از بخل و آز نفس خویش مصون ماند، چنین کسانى رستگارانند» بنابراین اگر ما در این حد نیستیم که ایثار کنیم حد اقل مقداری از آنچه داریم را باید انفاق کنیم و به نظر می آید کمکی گاها به نیازمندان در کشورهای دیگر میشود حتی به اندازه ای که باشد نیست. اگر در داخل نیازمندی باشد که هست آنها نیز باید از منابع دیگر تأمین شوند شاید صدها مورد اسراف و تبذیر در کشور انجام می شود و شاید صدها زکات و صدقه و انفاق لازم هست که پرداخت نمی شود چه بهتر که کسانی که اشکال می کنند به اینموارد اشکال کنند تا به مقدار کمی کمک که به مردم مسلمان دیگر مناطق می شود. بنابراین به نظر نمی آید یک بیت شعر یا یک ضرب المثل بتواند در برابر هزاران روایت و حدیث و آیات قرآن و سیره پیامبر و ائمه معصومین مسئولیت را از ما سلب کند البته این گونه مغالطات را می تواند به همین روش یعنی با ابیات و شعرها و ضرب المثلهایی بر خلاف آن پاسخ داد. تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه