سعد بن معاذ که بود و با بستگانش چگونه رفتار میکرد؟

سعد ابن معاذ از اصحاب بزرگ پیامبر صلى الله علیه و آله اهل مدینه بود، در جنگهاى اسلامى مانند جنگ بدر، احد، خندق و... شرکت داشت، و در جنگ بدر پرچمدار طایفه اوس بود . این مسلمان متعهد درجنگ خندق، بر اثر تیرى که از ناحیه دشمن به او رسید ، روز به روز حال او رو به ضعف نهاد و بسترى گردید. پیامبر صلى الله علیه و آله مکرر به عیادتش مى آمد و از او تجلیل و احترام کرد، در لحظات آخر عمر او، پیامبر صلى الله علیه و آله در کنار بسترش مى آمد و از او پرستارى مى نمود و این دعا را در حق او مى کرد: خدایا! سعد در راه تو جهاد کرد و پیامبرش را تصدیق نمود، روح او را به خوبى بپذیر .( 92 - طبقات، ج 3 ص 3 و 7، اسد الغابه، ج 2، ص 296 )صبح آن روزى که سعد از دنیا رفت، جبرئیل بر پیامبر صلى الله علیه و آله نازل شد و عرض کرد: اى رسول خدا! چه کسى از دنیا رفته است، که فرشتگان آسمان، روح او را به یکدیگر مژده مى دهند؟ پیامبر صلى الله علیه و آله به مسجد آمد، و از وفات سعد اطلاع یافت. آن حضرت پس از نماز صبح همراه مردم به سوى خانه سعد حرکت کردند، وقتى که وارد خانه او شدند، دیدند بستگان او مشغول غسل دادن جنازه سعد هستند، پیامبر صلى الله علیه و آله در کنارى نشست، ناگاه دیدند آن حضرت زانوهاى خود را جمع کرد، علتش را پرسیدند، فرمود: فرشته اى فرود آمد، جا براى او نبود، به او جا دادم.هنگامى که او را برداشتند، رسول خدا صلى الله علیه و آله شخصا جلوى تابوت را گرفته بودو فرمود: سوگند به کسى که جانم در دست او است، هفتاد هزار فرشته جنازه سعد را تشییع مى کردند طبق بعضى از روایات آمدن هفتاد هزار فرشته براى تشییع او از این رو بود که سعد به خواندن سوره توحید، مداومت مى نمود ( قاموس الرجال، ج 4، ص 343 - طبقات ج 3، ص 4 و 7 و 9. ) مقام سعد در درجه اى بود که پیامبر(ص) به او فرمود: مژده باد به تو، خداوند پایان عمرت را با شهادت، ختم کند و عرش خدا از مرگ تو، به لرزه در آید، و به شفاعت تو، مسلمانان در قیامت به عدد موهاى حیوانات قبیله بنى کلب، وارد بهشت مى شوند.( سفینه البحار ج 1، ص 216 ) رسول خدا صلى الله علیه و آله شخصا جنازه سعد را حنوط کرد ، آن را تا قبرستان بقیع با سر و پاى برهنه و بدون عبا حمل نمود ، شخصا داخل قبر شد ، جنازه سعد را به کمک حاضران در میان قبر نهاد و روى قبر را با سنگ ، خشت و خاک پوشانید. وقتى کار دفن به پایان رسید، مادر سعد کنار قبر آمد و گفت: هنیئا لک الجنه یا سعد: اى سعد! بهشت بر تو گوارا باد . رسول خدا صلى الله علیه و آله به مادر سعد فرمود: اى مادر سعد! چیزى را به طور جزم بر خدا حکم نکن همانا اکنون فشار قبر، سعد را گرفت .پس از فراغ، مردم به خانه هاى خود مراجعت کردند، رسول خدا صلى الله علیه و آله نیز مراجعت نمود. در این میان، حاضران از آن حضرت پرسیدند: اى رسول خدا صلى الله علیه و آله دیدیم که شما به گونه اى با سعد رفتار کردى که با احدى چنین نکردى، و با سر و پاى برهنه، جنازه او را حمل نمودى، و بدون عبا و رداء او را تشییع نمودى، گاهى طرف راست تابوت و گاهى طرف چپ آن را گرفتى، دستور غسل دادن جنازه اش را دادى، و نماز بر آن خواندى او را خود به خاک سپردى، در عین حال فرمودى : قبر، او را فشار مى دهد چرا؟ پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: فشار قبر به خاطر کج خلقى سعد با خانواده اش بود ( علل الشرایع، ص 309، باب 262، - بحار ج 6، ص 220) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه