قضیه قرض گرفتن امیرمؤمنان از یک یهودی وکرامتی که در این واقعه رخ داد چه بوده است ؟

1. چون این روایت در یک منبع آمده سند آن چندان قوی نیست و تنها قولی است که حاکي از کرامات امیر مؤمنان می کند. 2. نمی توان منکر کرامات ائمه شد چون بسیاری از این کرامات ثابت شده است. 3. قرض گرفتن مسلمان از غیر مسلمان ایراد شرعی ندارد خصوصاً یهودیان که پیامبر با آنان در ابتدای ورود قرار دادهایی نوشت و آنها جزء اهل کتاب بودند و در امنیت حاصل از دولت اسلامی زندگی می کردند. 4. این مسئله اگر درست باشد نشان دهنده نهایت مظلومیت امیر مؤمنان است که حقوق آن حضرت (از جمله فدک که حق فرزندان فاطمه بود.) غصب شد و آن حضرت جهت یاری به پیشوایان شاید از دیگران قرضی گرفته است. همچنین اگر زمان قرض را در تاریخ روشن می نمودند که استقراض علی قبل از رحلت پیامبر بوده باز این مسئله تامل بر انگیز است. اما در منابع این روشن نیست که چه زمانی این واقعه روی داده است. هم چنین باید در نظر داشت که در برخی موارد سابقه داشته که امام شمشیر خود و زره خود و یا مرکب خود را به ودیعه می گذاشت و چیزی از بیرون تهیه می کرد، این ها نه تنها نقصان نیست بلکه فضیلت است که امام و رهبر ما چنین زندگی ساده و خاضعانه و هم رنگ با جامعه داشته، و به اشرافی گری روی نیاورده است البته در تحلیل این قضایا شما باید زمان امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ را نیز مد نظر قرار دهید در زمانی که حضرت زندگی می کرد مسلمانان اکثراً فقیر بودند، در زمان رسول خدا عده ای از مسلمانان، صفه نشین بودند و در حدی فقیر بودند که برای خود لباسی کامل و یک اتاق (سقف دار) نداشتند بعضاً با یک دانه خرما افطار می کردند، در ابتدای کار اسلام وضع مادی مسلمانان بسیار اسف بار و فقیرانه ولی سرشار از امید و تقوا و اخلاص و ایمان بود. شما در این باره مراجعه کنید به منابع تاریخی و ماجرای کندن خندق توسط مسلمانان را مطالعه بفرمائید و شرح حال اهل صفه را که چگونه زندگی سخت و تنگی داشتند. اگر وضع اقتصادی صدر اسلام تا گسترش فتوحات و سرازیر شدن غنایم و ثروت سرشار از مناطق مختلف را بررسی کنید درک برخی از مسایل برای شما آسان خواهد بود. وضع معیشتی زنان امام علی و صدر اسلام با وضع معیشی عصر امام رضا و امام باقر و امام صادق ـ عليهم السلام ـ تفاوت بسیار فاحشي داشتند. در دوره ای که امیر مؤمنان خانه نشین بود و دیگران خلافت داشتند حضرت خود حتی کارگری می کرد و آب می آورد آن حضرت در نخلستان ها کار می کرد تا امرار معاش کند، عموم مسلمانان نیز در تنگنای اقتصادی زندگی می کردند از این روی در این دوره احتمال زیاد وجود دارد که حضرت از یهودي قرض بگیرد چون آن حضرت از این دوره به شدت و سختی یاد می کند و خود را شبيه کسی می داند که در گلویش استخوان گیر کرده باشد هیچ بعید نیست که دیگران و مسلمانان با آن حضرت رابطه نداشتند به جز اندکی که تعداد آنها از ده نفر زیادتر نبود آنان نیز فقیر بودند حکومت نیز علی را تحت فشار قرار داده بود از این رو با این وضع امام تنها راهی که داشت استقراض از دیگران بود. بنابر این با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی که امام داشت قرض گرفتن از یهودي چیز غیر عادی و بعید نیست. به نظر نمی رسد که علی (ع)در مایحتاج زندگی محتاج باشد و یا برای امرار معاش خود نیازی به کارهای خارق عادت داشته باشد، مثلاً خاک را تبدیل به طلا نماید که قادر بود و تمام دنیا با انبوه ثروتش برای او هیچ ارزشی نداشت چنان که درباره قبول خلافت و حکومت فرمود که حکومت بر شما در صورتی برای من ارزش دارد که حق مظلومی را باز ستانم و عدالت را اجرا کنم، بنابر این اگر سند آن روایت را قبول کنیم و به وثاقت آن مطمئن باشیم قطعاً حکمتی در کار بود. قرض گرفتن آن حضرت از یک یهودی، دارای حکمتی الهی است که در پرتو آن، همان مرد یهودی و خانواده اش و نیز خویشان او مسلمان می شوند. در مورد این جریان، روایت شده است وقتی که حضرت علی ـ علیه السلام ـ از آن شخص یهودی، جو ـ نه پول ـ قرض گرفت، آن مرد یهودی از ایشان وثيقه طلب نمود، علی ـ علیه السلام ـ چادر ـ فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ را نزد او گرو و وثیقه گذاشت. مرد یهودی آن لباس را گرفت و به خانه برد. هنگام شب، همسر آن مرد یهودی دید که از اتاقی که چادر حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ در آن بود نوری، همه جا را روشن نموده است؛ به شوهر خود گفت از این اتاق نوری عظیم مشاهده می گردد. مرد یهودی تعجب نمود. او از یاد برده بود که چادر فاطمه ـ سلام الله علیها ـ را در آن اتاق گذارده است. پس با سرعت دوید و داخل اتاق شد ناگهان دید که آن نور از چادر فاطمه ـ سلام الله علیها ـ است. مرد یهودی و همسرش بعد از مشاهده این معجزه الهی مسلمان شده و نیز این خبر را به خویشان خود دادند و هشتاد نفر از یهودی ها آمدند و چون آن نور را دیدند، همگی مسلمان شدند. بنابر این، قرض نمودن علی ـ علیه السلام ـ از یک فرد یهودی، بخاطر وجود مصلحت و معجزه ای الهی در حق آن ها بود که به راه راست و دین حق ـ اسلام ـ رهنمون گردند، علاوه بر این که صرف قرض نمودن علی ـ علیه السلام ـ از یک شخص یهودی هم، هیچ مشکلی نداشت، زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ به عنوان پيشوايان و الگوهاي الهی هستند که عمل آنان سند شرعي است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه