ایا بیماری ومشکلاتی که انسان خودش بوجود میاورد سبب پاک شدن گناهان و...می شود؟

از نظر اسلام بیماری یکی از عواملی است که سبب آمرزش گناهان می شود. امام علی می فرمایند: فان المرض...یحط السیئات و یحتها حت الاوراق؛خداوند بیماری را موجب کاستن گناهان قرار داده وگناهان را چونان برگ پاییزی می ریزد» ( نهج البلاغه، حکمت 42)موضعی که انسان در برابر بیماری اتخاذ می کند بسیار مهم است اگر در بیماری صبور بوده و به وظیفه خویش عمل نماید این بیماری برای مؤمن کفاره گناهش و یا ارتقاء درجات محسوب می شود.دوست عزیز؛ این بدین معنا نیست که ما وظیفه داریم یا بهتر است بیماری را بپذیریم و دنبال درمان اش نباشیم. اینطور نیست و بیماری نوعی نقص و مانع تلقی می شود و باید برای درمان آن اقدام نمود. در مورد اضطراب گفتنی است: باید عوامل اضطراب و افسردگی رابررسی کنیم اگر از جانب ماست و می توانیم آن را برطرف کنیم وظیفه ما برطرف کردن این اضطراب است مثلا زمانی که انسان تکالیفش را درست انجام نمی دهد دجار افسردگی می شود. باید دقت داشته باشیم که در وظایف خود کوتاهی نکنیم. اضطرابی که خود، عامل به وجود آورنده اش بوده باشیم و ما را از حرکت وتلاش باز دارد نه تنها سبب آمرزش گناهان نمی شود بلکه آفاتی به دنبال دارد که ممکن است منجر به انجام گناهان شود. باید تلاش کنیم شادابی لازم جهت فعالیت را به دست آوریم.گاهی اوقات افسردگی ناشی از برخی بیماری هاست که آن هم به تدریج قابل درمان است، اینجا این فشار و ناراحتی در آمرزش گناه مؤثر است. خدای رحمان آن قدر مهربان است که کوچکترین ناراحتی برای مؤمنش را کفاره گناهش حساب می کند. در روایات آمده: خاری که به پای مؤمن میرود از گناهش کاسته می شود.توجه به این نکته ضروری است که بهترین راه آمرزش گناهان توبه و استغفار و جبران خطاها می باشد. مى توان گفت که سختى و بلا بر چند قسم است و هر یک بر صنف خاصى وارد مى شود:1 . بلاهایى براى رسوا ساختن مشرکان و کافران 2. بلاى وارد بر مؤمن گاه زاییده ى گناه وى است و موجب ریزش گناه او مى گردد .«و ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم؛ و هر مصیبتى به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست».امیرمؤمنان على(ع) مى فرماید: سپاس و ستایش خدایى را که رنج و گرفتارى پیروان ما را مایه ى زدوده شدن گناهان آنان در دنیا قرار داد تا بااین رنجها و بلاها طاعتشان سالم ماند و سزاوار پاداش آن شوند.3 . بلاى وارد بر مؤمن گاه براى تصحیح ایمان است. امام صادق(ع) مى فرماید: «بلا و گرفتارى براى مؤمن زیور است و براى آن که خرد ورزد کرامت است. زیرا گرفتار بلا شدن و شکیبایى و پایدارى کردن در برابر آن ایمان را تصحیح مى گرداند.4 . بلاى وارد بر مؤمن موجب بیدارى او استامام صادق(ع) مى فرماید: هیچ مؤمنى نیست مگر آن که هر چهل روز یک بار به وسیله ى بلا و گرفتارى متنبه مى شود. این بلایا به مال او مى رسد یا به فرزندش یا به خودش که پاداش آن را مى بیند و یا اندوهى به او مى رسد که نمى داند از کجا رسیده است.5 . بلاى وارد بر مؤمن باعث ارتقاى ایمان است، چرا که ایمان خود داراى درجات گوناگونى است و مؤمنین نیز داراى درجاتند و خداوند سبحان در این باره مى فرماید: «هم درجات عندالله؛ مؤمنان نزد خداوند داراى درجات هستند» جناب رسول الله(ص) در مورد این نوع بلا مى فرماید: خداوند براى انسان مقام و منزلتى در نظر گرفته است که او با کرده خود بدان نمى رسد تا آن که در بدن خود به بلایى گرفتار شود و بدین وسیله به آن مقام رسد.6. بلاى وارد بر انبیاء و مقربان درگاه الهى است که براى ارتقاى کمال انسانى انبیاء است و لذا جناب ابراهیم نبى(ع) با پیروزى در امتحان به مقام امامت رسیده است. «و اذ ابتلى ابراهیم ربّه بکلمات فأتمهنّ، قال انّى جاعلک للناس اماما ؛ بیاد آر هنگامى که خداوند ابراهیم را به امورى چند امتحان فرمود و او همه را به جاى آورد خدا به او گفت: من ترا به پیشوایى خلق برگزینم».7 . بلاها و مصیبتها گاه نتیجه طبیعی رفتار و تصمیمات نادرست انسان است . مثلا کسی که در رانندگی رعایت احتیاط لازم را نمی کند گاه برای خود , خانواده خود و یا دیگران مشکلاتی می آفریند که نتیجه طبیعی آن است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه