آیا جایز است که شخص با عدم ضرورت از بانک‌ها - که مبنای قرض دادن آنها بر اخذ ربا می‌باشد - قرض نماید و رأس موعد آن زیاده را به بانک هبه نماید و از اوّل هم قصدش این باشد که رأس موعد آن مبلغ فرع را از طیب خاطر هبه نماید و لو این که بانک ابداً مطّلع بر این معنی نشود و صورت ظاهر معامله ربوی باشد، یا خیر؟

اگر بانک با مقترض شرط نکند و مقترض رأس موعد زیادی را هبه کند، جواز اقتراض بعید نیست و در این جهت فرقی بین بانک مسلم و کافر نیست و با فرض فساد قرض، جواز تصرّف در مالی که به عنوان قرض گرفته دایر مدار رضای مالکین آن مال است که در اختیار بانک گذارده‌اند و با فرض احراز رضایت آنها، ممکن است گفته شود به جواز تصرّف. .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع: آیت الله بروجردی

ایجاد شده در 1401/04/02

لینک کوتاه