تعداد و اسامی اسرای کربلا را میخواهم؟

عداد اسرا: مورّخان در تعداد اسرای اهل‌بیت و برخی از بازماندگان اصحاب امام، اتفاق نظر ندارند و هر یک به نام چند نفر از اسرا اشاره کرده اند. اما مجموع این افراد عبارتند از:الف ـ مردان در مجموع با جستجو و بررسی در منابع کهن، مردان ذیل که بیشتر آنها کم سن بودند، از حادثة کربلا جان سالم به در بردند: 1ـ امام سجاد†، 2ـ حضرت باقر†، 3ـ عمر بن حسین بن علی بن ابی‌طالب†[1] 4 ـ محمد بن حسین بن علی‡[2] 5 ـ زید بن حسن بن علی بن ابی‌طالب[3] 6ـ عمرو بن حسن بن علی بن ابی‌طالب[4] 7ـ محمد بن عمرو بن حسن بن علی بن ابی‌طالب‡[5] 8 و 9ـ دو فرزند جعفر بن ابی طالب[6] 10ـ عبدالله بن عباس بن علی‡[7]11ـ قاسم بن عبدالله بن جعفر[8] 12ـ قاسم بن محمد بن جعفر[9] 13ـ محمد اصغر بن عقیل[10] 14ـ عُقبة بن سِمعان، غلام رَباب[11] 15ـ غلام عبدالرحمان بن عبد ربّه انصاری[12] 16ـ مسلم بن رباح، غلام امیرالمؤمنین†[13] 17ـ علی بن عثمان مغربی.[14] ب ـ زنان ابن سعد، تعداد زنان اهل بیت [به غیر از کنیزانشان] را که اسیر شدند، 6 نفر[15]، قاضی نعمان مغربی، 4 نفر[16] و ابوالفرج اصفهانی، 3 نفر دانسته اند.[17] نام این زنان عبارتند از: 1، 2، 3 و 4 ـ زینب (کبریٰ) [18]، فاطمه[19]، امّ‌کلثوم[20] (صغری = نفیسه[21] یا زینب صغری) و امّ حسن[22] (دختران امیرالمؤمنین†)؛ 5 و 6ـ فاطمه[23] و سکینه[24] (دختران امام حسین†)؛ 7 ـ رَباب[25] (همسر امام† و مادر سکینه و عبدالله [رضیع])؛ 8 ـ امّ محمد[26] (فاطمه :دختر امام حسن بن علی‡ ، همسر امام سجاد †و مادر امام باقر†)؛ 9ـ کنیزان حضرت زینب.[27] [1] . دینوری، الاخبار الطوال، ص382؛ مستوفی هروی، ترجمه الفتوح، ص 908؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج 8، ص 212.[2] . بلاذری، انساب الاشراف، ج3، ص 411؛ دینوری، الامامة و السیاسة، ج 2، ص 12.[3] . ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص119؛ سید ابن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص191[4] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص 186؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص462 و469.[5] . فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین، فصلنامه تراثنا، شماره2، 1406ق، ص150 و 157؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج3، ص401.[6] . ابن قتبیه دینوری، الامامة و السیاسة، ج2، ص 8 .[7] . قاضی نعمان مغربی، شرح الاخبار، ج3، ص 198.[8] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص187؛ قاضی نعمان مغربی، شرح الاخبار، ج3، ص197.[9] . قاضی نعمان مغربی، شرح الاخبار، ج3، ص 197.[10] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص187؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج57، ص176.[11] . بلاذری، انساب الاشراف، ج3، ص411؛ دینوری، الاخبار الطوال، ص383؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص454.[12] . ر.ک: طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص423.[13] . ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج14، ص216.[14] . شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ص 546.[15] . ر.ک: ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص 187؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج4، ص154. [16] . شرح الاخبار، ج3، ص 198 ـ 199. [17] . مقاتل الطالبیین، ص119..[18] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص187؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص461.[19] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص187؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص461.[20] . ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص119؛ قاضی نعمان مغربی، شرح الاخبارفی فضائل الائمة الاطهار‰، ج3، ص 198.[21] . نسابة علوی، نفیسه را همان ام‌کلثوم صغری دانسته است (علی بن محمد علوی (عمری)، المجدی فی انساب الطالبیین، ص200).[22] . ق قاضی نعمان مغربی، شرح الاخبار، ج3، ص 198.[23] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص187؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج3، ص 104.[24] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص187؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص119.[25] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص 187.[26] . ابن سعد، ترجمة الحسین و مقتله، فصلنامه تراثنا، شماره10، ص 187.[27] . طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص457؛ شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص 115. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه