برخى از روزنامه ها نوشته هاى خوانندگان خود را میپذیرند و آنها را در «صفحه خوانندگان» یا در «صفحه نظریات مردم» و مانند آن به نشر مى‌رسانند. سردبیرانى که این نوشته‌ها را در صفحات مربوطه تنظیم مى کنند، در مقابل کار خود مزد ماهانه دریافت مى نمایند، اما نویسندگانى که با مشارکت در این صفحه، مطالب خود را نشر مى کنند، در مقابل نوشته ها و پیگیرى هاى فرهنگى خود هیچ نوع مزد یا مکافاتى دریافت نمى کنند، در حالى که سردبیران مسئول این صفحات هیچ زحمتى نمى کشند جز انتخاب مقالاتى که به آنان از خوانندگان مى رسد و ارسال آنها به حروف چینى و سپس صفحه بندى و چاپ. آیا این عمل یک نوع ناچیز پنداشتن و حقیر و کم ارزش دانستن اشیاى مردم و سلب حقوق معنوى آنان نیست‌؟ مخصوصاً که روزنامه صفحات خود را از زحمات و کوششهاى دیگران پرمى کند و شماره‌هاى آن را به فروش مى رساند و سودهاى زیادى به دست مى آورد، در حالى که نویسندگانى که براى آن مطلب مینویسند، هیچ نوع بدلى در مقابل همکارى و مشارکت خود دریافت نمى کنند.

همه آنچه در سؤال آمده، هیچ اشکالى ندارد؛ زیرا آنچه گفته شده از نگاه شرعى به اثبات نرسیده که حق آنان باشد تا این نوع اعمال روزنامه، سلب حقوق آنان تلقى شود. منبع: یکصد و یک سوال و جواب پیرامون حقوق مالکیت فکری از نگاه فقهی، محمد اسحاق فیاض، مترجم: سرور دانش، ناشر: دبیرخانه کنگره تجلیل از مقام علمی آیت الله العظمی فیاض، 1392 ش. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه