سلام.بنده برای خودم خیلی ناراحتم و میترسم چون اصلا در روضه های اباعبدالله (ع) اصلا منقلب نمیشوم یا خیلی سخت منقلب میشم اونم خیلی کم. لطفا کمکم کنید من خیلی حسرت میکشم وقتی میبینم بعضی ها وقتی نام امام حسین میاد گریه میکنند ولی من بدبخت با روضه هم گریم نمیگیره.نمیدونم اشکال از کجاست. من امام علی و خانم فاطمه و امام حسن رو خیلی دوست دارم ولی امام حسین رو به اندازه اونا دوست ندارم. من قبلا محبت خانم رو هم نداشتم ولی از خودش خواستم خیلی زود بهم داد و الان خانم رو خیلی دوست دارم ولی هر چی از امام حسین می خوام محبتش رو بهم عنایت نمیکنه حتی به خاطر امام حسین میرم هیئت ولی هیچ تغییری درم نیست. لطفا کمکم کنین

الف ) منشأ گریه ارزشى، معرفت است؛ ازاین رو اگر احساس مى کنیم که در هنگام ذکر مصیبت و یا توسل به ائمه معصومین ( علیهم السلام ) ، حالت گریه نداشته و اشکى از چشمانمان جارى نمى شود، حتى قلبمان نیز متأثر و اندوهگین نمى گردد باید در معنویات خود تلاش بیشتری داشته باشیم تا حالت معنوی در ما زنده شود.ب ) برای جاری شدن اشک باید زمینه هاى ایجاد و توسعه معرفت به اهل بیت(ع) را در خود تقویت کرده و موانع معرفت را از میان برداریم. زمینه هاى ایجاد و توسعه معرفت به اهل البیت(ع) عبارت است از:1 ـ مطالعه تاریخ زندگانى آنان2- مطالعه و تفکّر در سخنان ایشان3- شناخت خدا؛ زیرا آنان تجلى گاه اوصاف الهى اند وبا شناخت خدا و اوصاف او، مى توان فضایل آنان را دریافت [ نگا: آیین مهرورزى، بخش محبت به اهل بیت(ع ) ] ج ) موانع معرفت؛ عمدتاً به عملکرد ما برگشته، موجب قساوت قلب مى شود،«من علامات الشقاء جمود العین» [حضرت رسول(ص)]، میزان الحکمه، ج 1، ص 455، روایت 1845 و قال على(ع): «ما جفت الدموع الا لقسوة القلوب و ما قست القلوب الالکثرة الذنوب». ( همان، ص 455، روایت 18406) و موجب مى گردد که حتى احساسات و عواطف ما در سیطره عقل ما نباشد. این موانع عبارتند از:1. زیاد سخن گفتن درغیر ذکر خدا (بحارالانوار، ج 71، ص 281 )2. گناه زیاد (همان، ج 70، ص 55) 3. آرزوى زیاد (همان، ج 78، ص 83 )4. گوش سپارى به امور لهو (بحارالانوار، ج 75، ص 370 )5. جمع کردن مال ( مستدرک الوسائل، ج 2، ص 341 ) 6. ترک عبادات (تنبیه الخواطر، ص 360 )7 . همنشینى با افراد گمراه و ستمگر(بحارالانوار، ج 1، ص 203 )8 . همنشینى با افراد فرومایه و پست (همان، ج 77، ص 45 )9 . خنده زیاد(همان) د ) براى از بین رفتن قساوت قلب در روایات امورى ذکر شده که مهم ترین آنها عبارت است از:1. یاد مرگ ،(همان، ج 14، ص 30 )2. پند و اندرز،(همان، ج 77، ص 199). 3.تفکر در آیات الهى، قیامت و حال خویشتن ،(همان، ج 78، ص 115.( 4 . همنشینی با اندیشمندان ،(همان، ص 308). 5. معاشرت با اهل فضل ،(معجم الفاظ غررالحکم، ص 863.6 . گفت و گوى علمى ،(بحارالانوار، ج 1، ص 203)7. اطعام تهى دستان ،(مشکاةالانوار، ص 107). 8. مهربانى و محبت به ایتام ،(همان.9 . ذکر خدا،(نهج البلاغه، خ 222)10. ذکر فضایل و مناقب و مصائب اهل بیت(ع)) ،(همانجا)11. قرائت قرآن ،(همان، خ 176.) 12. استغفار،(بحارالانوار، ج 93، ص 284)13. مهم تر از تمامى این امور، آن است که از خداوند متعال عاجزانه بخواهیم: به ما چشم اشک بار عنایت کند و در این میان، اهل بیت(ع) را واسطه قرارداده و از خود آنان نیز استمداد جوییم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه