چرا با وجود اهداف مشترک پیامبران فقط ۵ تن آنها اولوالعزم هستند؟

براساس تعریفی که از اولوالعزم ارائه شده است، پیامبر اولوالعزم، پیامبری است که علاوه بر صاحب شریعت، کتاب آسمانی، احکام اجتماعی داشتن، در زمان خویش رسالت جهانی داشته و دعوتش به گروه خاصی محدود نمی گشته است، برخلاف سایر پیامبران که هر کدام برای گروه خاصی مبعوث شده و رسالت جهانی نداشته اند اما دلیل انحصار چنین پیامبری در پنج نفر، پاره ای روایات است و دلیل دیگری در این مورد وجود ندارد، (نگا: المیزان، ج 2، صص 141 - 146 و ج 18، ص 220).روایات فراوانی در منابع شیعه و اهل سنت در این زمینه نقل شده است که پیامبران اولوا العزم پنج تن بودند، چنان که در حدیثی از امام باقر و امام صادق (ع) آمده است:منهم خمسة: اولهم نوح، ثم ابراهیم، ثم موسی، ثم عیسی، ثم محمد (ص). در حدیث دیگری از امام علی بن الحسین آمده است:منهم خمسة اولوا العزم من المرسلین: نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (ص)،و هنگامی که راوی سؤال می کند: لم سموا اولوا العزم: چرا آنها اولوا العزم نامیده شدند؟امام در پاسخ می فرماید:لانهم بعثوا الی شرقها و غربها، و جنها و انسها: زیرا آنها مبعوث به شرق و غرب و جن و انس شدند . باز در حدیثی از امام صادق ع آمده: سادة النبیین و المرسلین خمسة و هم اولوا العزم من الرسل و علیهم دارة الرحی نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (ص). بزرگ پیامبران و رسولان پنج نفرند، و آنها پیامبران اولوا العزم هستند و آسیای نبوت و رسالت بر محور وجود آنها دور می زند، آنها نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد ص بودند .در تفسیر در المنثور از ابن عباس نیز همین معنی نقل شده که پیامبران اولوا العزم همین پنج نفرند .ولی بعضی از مفسران اولوا العزم را اشاره به پیامبرانی می دانند که مامور به پیکار با دشمنان شدند.بعضی عدد آنها را 313 نفر دانسته و بعضی همه پیامبران را اولوا العزم (صاحبان اراده قوی) می دانند و مطابق این قول من در من الرسل بیانیه است نه تبعیضیه.ولی تفسیر اول از همه صحیح تر است و روایات اسلامی آن را تایید می کند. (تفسیر نمونه، ج 21، ص: 378) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه