زوجه در دوران عقد متوجّه بیمارى روحى و عصبى صعب العلاجى در همسرش مى گردد، به گونه اى که عوارض بیمارى زندگى را براى وى مخاطره آمیز ساخته است. نظر به ترس و نگرانى زوجه از زندگى مشترک، و ضرورت درمان طولانى چند ساله، و نبودن عزم جدّى بر معالجه از سوى زوج و خانواده اش، آیا زوجه مى تواند نکاح را فسخ نموده، یا درخواست طلاق کند؟

پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):در صورتى که قبلاً زوج و کسان او اظهار داشته اند که از سلامت کامل برخوردار است زوجه مى تواند به عنوان تدلیس، نکاح را فسخ کند. در غیر این صورت، هرگاه ثابت شود زندگى با آن مرد مستلزم عسر و حرج شدید است حق دارد از حاکم شرع تقاضاى طلاق کند.منبع: makarem.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه