به نظر شما با این دنیای مادی گرا چگونه می توان یاد مرگ را در دل زنده کرد تا مثلا به خیابان یا جایی دیگر رفتیم مرگ را از یاد نبریم؟

راه این کار آنست که مراقبت دائمی داشته باشیم،وقتی که معنویات در ما رشد کرد ودر اعماق وجودمان رسوخ کرد ،معمولاً کمتر دچار غفلت می شویم،لکن معنایش این نیست که بیمه کامل شده ایم،باید مراقبت دائمی بر رفتار خود داشته باشیم،ودر ظاهر وباطن یاد خدا باشیم.مرگ پل و گذرگاهی است برای عبور از عالمی به عالم دیگر . یاد آوری این ممر گذر و عبور , انسان را از غفلت و سستی و تنبلی , در نتیجه عدم آمادگی برای ورود به عالمی برتر و بالاتر نجات می دهد .همانطور که خود شما دوست عزیز اشاره فرمودید , یاد آوری مرگ در این دوران , نسبت به گذشته سخت ترمی باشد , اما محال نیست .لذا اموری که اشاره می شود می تواند شما را در این خصوص , یاری کند .1 – اندیشیدن درباره ی حقیقت مرگ , هدف از خلقت انسان , اعمال گذشته , حال و زندگی آینده , در خلوتها .تلاش کنیم مدت زمان هر چند کوتاهی در طول روز , با خود خلوت داشته باشیم ؛ به تفکر در خویشتن خویش و فرا رسیدن زمان انتقال و کوچ از دنیا و روبرو شدن با خالق یکتا بپردازیم .امام هادی ( علیه السلام ) می فرمایند : به یاد آور , آن هنگامی را که پیش روی خانواده ات در بستر مرگ , افتاده ای و نه طبیبی می تواند جلوی مردنت را بگیرد و نه دوستی به کارت آید . (1)2 – زیارت اهل قبور و شرکت در تشییع جنازه . در صورت امکان , هفته ای یکبار به زیارت اموات در قبرستانها رفته , مدتی توقف و تفکر کنیم . لحظه ای با خود بیاندیشیم ؛ روزی فرا می رسد که ما نیز همچون کسانی که زیر خروارها خاک خفته اند , دستمان از عمل کوتاه گشته , به دیار ابدی , سفر خواهیم کرد ؛ پس بهتر است وقت را غنیمت شمرده , به جمع زاد و توشه ای که خدای متعال خریدار آن باشد بپردازیم .امام علی ( علیه السلام ) میفرمایند : شما را سفارش می کنم که به یاد مرگ باشید واز آن کمتر غفلت ورزید . چگونه از چیزی غافلید که او از شما غافل نیست و چگونه به کسی چشم طمع دوخته اید که به شما مهلت نمی دهد ! مردگانی که مشاهده کرده اید خود واعظانی هستند که شما را از هر واعظی بی نیاز می کنند . (2)3 – تلاوت آیات قرآن و تدبر در آن , بویژه آیاتی که یاد آور مرگ است .4 – مطالعه ی کتابهایی که در خصوص مرگ و حقیقت آن نوشته شده است .5 – همنشینی و دوستی با کسانی که یاد آخرت و مرگ را در انسان تقویت می کنند .6 – آمادگی برای مرگ . امام علی ( علیه السلام ) در پاسخ به سؤال : آماده شدن برای مرگ به چیست ؟ - {می فرمایند} : به جا آوردن واجبات و دوری کردن ازحرامها و فرا گرفتن خویهای نیک . با رعایت این امور , دیگر آدمی را چه باک که او به سراغ مرگ رود یا مرگ به سراغش آید . سوگند به خدا , که پسر ابی طالب را باکی نیست که خود به سراغ مرگ رود یا مرگ به سراغ او آید . (3)دنیا به مانند مسافر خانه است ؛ لذا جای سکونت دائمی نیست و باید برای آخرت , از آن توشه برگرفت و آماده ی سفر شد . زاد و توشه ی سفر آخرت نیز , تقوی است . لذا پرهیز از گناهان و عمل به دستورات الهی همچون آبی زلال , تعلقات دنیا را از دل انسان با تقوا می شوید و یاد مرگ را نصب العین او می سازد .7 – آماده کردن لباس آخرت ( کفن ) بهتر است هر چند وقت یکبار , کفن خود را آورده و به آن نظر کنیم . به یاد آوریم که بزودی با همین لباس از این جهان سفر خواهیم کرد.در پایان تذکر نکته ای را لازم و ضروری می دانم : یاد مرگ , هیچ منافاتی با زندگی کردن در دنیا و عالم ماده ندارد ؛ بلکه لازمه ی بهره مندی از آخرت , زندگی کردن در دنیا و استفاده بهینه از مادیات , در دنیا است . مهم اینست که دنیا را به چشم وسیله ای برای رسیدن به آخرت بنگریم و از آن در حد نیاز استفاده کنیم و مراقب باشیم تعلق و دلبستگی به دنیا و مادیات , در دل ما راه پیدا نکند چرا که حب الدنیا رأس کل خطیئة دوستی دنیا منشأ همه ی خطاها و گناهان است . میزان الحکمه / ج 12 / ص 5680 (2) میزان الحکمه / ج 12 / ص 5682(3) میزان الحکمه / ج 12 / ص 5693 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه