زن شوهردارى که تمام مخارج او بر عهده شوهرش مى‏‌باشد، در حال حيات شوهر، اين زن مقدارى مال و زمين مزروعى را به ارث مى‏برد که در هر مقطع از زمان با در نظر گرفتن قيمت آن زمين، شرائط استطاعت برايش کافى بوده، ولى زن موصوفه، جاهل به حکم بوده و از مسأله استطاعت غفلت‏ داشته و مدت چند سال زمين را شوهرش زراعت مى‌‏نموده و بعد از آن زمين را به دو دخترش هبه نموده و در حين هبه با داماد بزرگش شرط کرده که او را به زيارت کربلا ببرد و قبل از تحقق شرط، آن زن وفات کرده و داماد بزرگش را ناظر، و پسر خود را وصى قرار داده وصيّت براى حج نيابتى هم نکرده- با اين تفصيلات- آيا زن مذکور از نظر شرعى مستطيعه بوده است يا خير؟ و بر فرض استطاعت، هبه زمين موروثى صحيح است يا خير؟ و بر فرض استقرار وجوب حج، و عدم صحت هبه زمين، آيا بعد از وفاتش نائب حجّ بلدى براى او بگيرند يا ميقاتى؟ و ثانيا زمين مال کسى است که اجرت نائب را مى‏‌دهد و يا اين که زمين مال همه ورثه و اجرت نائب بر عهده همه آن‌هاست؟

در فرض سؤال، حجّ بر ذمّه مشار الی‌ها مستقر است و اگر ترکه‏‌اى از خود باقى گذاشته، واجب است براى او حجّ ميقاتى بدهند و در هر صورت هبه صحيح است و چيزى از اين بابت بر موهوب لها نيست.منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج‏1، ص442 .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه