معنی اینها یعنی چی؟ «امام ید الله است، وجه الله است، عین الله است، اذن الله است» و در کدام زیارت و دعاها آمده است؟

سالک راه بندگی و عبودیت با استقامت در این راه نورانی و اخلاص کامل در بندگی و فاصله گرفتن از تعلقات و کنار زدن حجاب ها به تدریج از خود و خودیت کناره می گیرد و همه چیز هایی را که فکر می کرد از آن او و متعلق به او است به مالک حقیقی و صاحب اصلی اش یعنی حق تعالی می دهد و متوجه می گردد که مالک و صاحب هیچ چیز نبوده است . او در مسیر سیر الهی خود توحید افعال و توحید صفات و توحید ذات را شهود می کند . در شهود توحید افعالی هر فعلی را از حق می بیند و افعال خود را در فعل حق محو و فانی می بیند و مصداق آیه شریفه( و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی) ؛ هنگامی که تیر انداختی این تو نبودی که تیر انداختی بلکه خدا بود که تیر انداخت ( انفال 17 ) را به صورت حضوری در می یابد . در مرتبه شهود توحید صفات سالک از فنای در فعل بالاتر می رود و صفات وجودیاش محو در صفات الهی می گردد و در این مقام تمام محامد را به حق باز می گرداند . در مرحله شهود توحید ذات خودی نیز بر می خیزد .مبان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان بر خیز البته رسیدن به این مراتب –که از عالی ترین مدارج معرفتی است – نیارمند عزمی راسخ ، طلبی دائم ،ریاضتی طاقت فرسا و استادی مجرب است وبا یک توصیه و یا بیشتر از آن محقق نمی گردد . اما در حد پایین و اولیه می توان گفت : باید طالب معرفت ، به آداب و افعال چنان مقید باشد که هیچ کاری را جز به امر و خواست ومیل الهی انجام ندهد و هیچ فعلی را ترک نکند مگر به نهی و اکراه خداوند ، یعنی امیال خودش را در افعال داخل نکند و خواست و میل خدا را منشا افعال خویش بداند . دیت و پای خدا شود ؛ نه دست و پای خویشتن و . عالم شود ، تا ظهور علم الهی گردد . به بیان دیگر سعی کند صفات الهی مثل صبر ف تقوا و احسان و ..... را در وجود خویش جلوه گر سازد و به آنها متصف گردد . آرزوها و امیال خود . افعالش بندگی و عبادت و عبودیت حق باد نه آثار خواسته های خود . در توحید صفاتی ، آراسته به اخلاق ، آداب و صفات الهی گردد ؛ رحیم شود ؛ چون خداوند ارحم الراحمین است . کریم شود ؛ چون خداوند اکرم الاکرمین است . قدرتمند شود ؛ زیرا خداوند قادر متعال و قدرت لا یتناهی است . اما کسانی که در راه سلوک الهی پیش رفته اند و به مدارج عالی آن نائل گشته اند و در فعل و صفات و در مرحله نهایی در ذات حق محو و فانی شده اند مظهر افعال و صفات و اسمای الهی شده اند ، با دست خدا کار میکنند و با چسم او می بینند و با گوش او می شنوند و به طور کلی همه وجود شئون و آثار و صفات خود را از حق می بیند و دیگر خودی و ذاتی برای آنها باقی نمانده تا صفات و افعال را از خود بینند . در روایتی که به حدیث قرب نوافل معروف است به این موضوع اشاره شده است : .......و انه لیتقرب الی بالنافله حتی احبه ، فاذا احببته کنت سمعه الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به و لسانه الذی ینطق به و یده الذی یبطش به .....؛ به درستی که بنده من با نافله و کارهای مستحبی قرب مرا می جوید تا اورا دوست بدارم . و هنگامی که او را دوست داشتم گوش او می شوم که با آن می شنود و چشم او می شوم که با او می بیند و ربان او می گردم که با آن سخن می گوید و دست او می شوم که با آن می گیرد ( اصول کافی ، ج2 ، ص 352 ). در زیارت امام زمان -عج -در روز جمعه نیز آمده است :السلام علیک یا عین الله فی خلقه ؛درود بر تو که چشم خدا در میان بندگان اویی .این وجه الله الذی یتوجه الیه الاولیاء,;دعای ندبهر. ک: ا- رساله سیر و سلوک ، منسوب به سید بحر العلوم 2- رساله لب الباب ، سید محمد حسین حسینی طهرانی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 117/200943) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه