ولایت بهار مَثَل وابستگی جهان خلقت به حجت خدا، مثل وابستگی انسان به هواست. قوام وجود انسان به هواست. جایی که هوا نباشد، انسان، توان بودن ندارد. امام هم اگر نباشد، جهان خلقت، تاب ماندن ندارد. امام، حجت خدا در دنیا وولی خدا بر مردم است ودر نظام خلقت ولایت تکوینی وتشریعی دارد.

ولایت بهار مَثَل وابستگی جهان خلقت به حجت خدا، مثل وابستگی انسان به هواست. قوام وجود انسان به هواست. جایی که هوا نباشد، انسان، توان بودن ندارد. امام هم اگر نباشد، جهان خلقت، تاب ماندن ندارد. امام، حجت خدا در دنیا وولی خدا بر مردم است ودر نظام خلقت ولایت تکوینی وتشریعی دارد. این‌ها را باید بدانی تا بدانی که در انتظار که هستی. در انتظار او که آسمان به یاری او ایستاده است (۱) وزمین به یمن وجود او گیاه می‌رویاند. او که دلیل بودن همه‌ی هستی وبهانه ی آفرینش است. او که از عصاره‌ی عصمت آفریده شده، از آلودگی خطا در امان است واز کدورت گناه، پاک (۲) وولایت او، یعنی اطاعت محض از او؛ یعنی آن که او را در امور زندگی‌ات، چه فردی وچه اجتماعی از خودت دخیل‌تر بدانی واطاعت از او را اطاعت از خدا بدانی. (۳) این همان ولایتی است که خدا به آن فرمان داده است. معنای همان (أطیعوا الله وأطیعوا الرسول وأولی الأمر منکم) است. (۴) یعنی که چون قطره ای در جویبار زلال ولایت جاری شوی ودل به مسیر هدایت او بسپاری. (۵) در هر صراطی که راه می‌نماید، با تمام وجود قدم نهی وباور کنی که تنها او صراط مستقیم است (۶) ومهرش را در ذره ذره‌ی وجودت به ودیعه بگذار تا روزی که این مهر، جواز از ورود تو به وادی سعادت شود. باید یقین داشته باشی که دوستی او، یعنی دوستی خدا (۷) ومهر او، یعنی مهر خدا (۸) ودشمنی ومخالفت با او، یعنی دشمنی ومخالفت با خدا. (۹) آن وقت می‌بینی که در غیبت او چه سرگردان وحیران مانده ای؛ می‌دانی که او هست. اگر نبود حجت خدا بر روی زمین، زمین اهلش را در خود فرو می‌برد (۱۰) وآسمان در هم می‌پیچید. می‌دانی که او هست، اما در پس پرده‌ی غیبت، تو را می‌بیند وراه می‌نماید، اما از پشت حجاب غیبت؛ مثل خورشیدی پشت ابر، می‌دانی که هست ومی دانی که به نورش دنیا را روشن می‌کند. وچه قدر دلت می‌خواهد که این ابر کنار برود وخورشید را با همه‌ی وجودت حس کنی. چه قدر دلت می‌خواهد که بیاید ودیدگان تو به دیدار جمالش روشن شود. بیاید وبر کوچه هامان قدم نهد وقدمگاهش را ببوسی وبر چشم نهی وآن را توتیای دیده سازی. چه قدر فیض خدا در این گوشه‌ی خلقت جاری است؛ که خدا امام را ظرف وجود معنوی انسان‌ها قرار داد وچه قدر حکمت او لایتناهی است، آن گاه که امام را در پرده‌ی غیبت کشید وچه قدر لطف ومهر می‌بارد که حتی در غیبت هم، ما را تنها نگذاشت وزنجیره ی ولایت را همواره متصل نگاه داشت تا در دوران تاریک غیبت ودر هجران بهار، راه را گم نکنیم وسبز بودن را از یاد نبریم. کاش که بیاید وبهاری الهی را در دل‌های تک تک مان به پا کند وما چشم دوخته در آینه‌ی معرفتش وشناسای قدر والایش، سر به اطاعت محضش نهیم وجان وسر به رهش فدا کنیم. خوشا روزی که بیاید آن سراسر مهر، آن لطف ازلی، آن محبت جاری وآن حقیقی‌ترین بهار. چه قدر فیض خدا در این گوشه‌ی خلقت جاری است؛ که خدا امام را ظرف وجود معنوی انسان‌ها قرار داد وچه قدر حکمت او لایتناهی است، آن گاه که امام را در پرده‌ی غیبت کشید وچه قدر لطف ومهر می‌بارد که حتی در غیبت هم، ما را تنها نگذاشت وزنجیره ی ولایت را همواره متصل نگاه داشت تا در دوران تاریک غیبت ودر هجران بهار، راه را گم نکنیم وسبز بودن را از یاد نبریم وآینه ی اطاعت محض را که خصلت دایمی انسان است در برابر شیطان منهیم، با او باشیم وبه راه او قدم زنیم، سبز وبهاری بمانیم، معنای گل‌های خوبی را در یادها نگه داریم وآماده شویم که آمدن بهار سخت نزدیک است. پی نوشت: ۱- ر. ک:ص ۱۷، پاورقی ۷. ۲- مفاتیح الجنان، ص ۹۰۰: (عصمکم الله من الزلل وأمنکم من الفتن) ۳- ر. ک:ص ۳۳، پاورقی ۵. ۴- نساء (۴) آیه‌ی ۵۲. ۵- مفاتیج الجنان، ص ۹۰۵: (واجعلنی ممن... یسلک سبیلکم) ۶- ر. ک:ص ۳۳، پاورقی ۶. ۷- مفاتیح الجنان، ص ۹۰۱، (ومن والاکم فقد والی الله) ۸- همان، ص ۹۰۱: (ومن أحبکم فقد أحب الله ۹- همان، ص ۹۰۱: )ومن عاداکم فقد عادی الله ۱۰- ملاصدرا، شرح اصول کافی، ج ۲، ص ۴۸۷: (لو بقیت الأرض به غیر امام لساخت) منبع: کتاب روح بهار نویسنده: منیره زارعان .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه