قرآنی که طی 23 سال فروکاسته شدنش(نزولش) بارها آیات خود را نفی و تعدیل کرده، چگونه می‌تواند تا ابد راهنمای بشر باشد؟!

قرآن مجید به شهادت خود، کتابی است جهان‌شمول: "ذکری للعالمین" و اختصاص به زمان و مکان یا مردم خاص ندارد: "نذیراً للبشر".آیاتی که از طرف خداوند در آن نازل شده، به گونه‌ای است که تا همیشۀ تاریخ و در هر عصر و زمانی پاسخ‌گوی نیازهای هدایتی بشر باشد، و مانند مشعلی فروزان برای هدایت آنان بدرخشد و بشریت از زلال معارف آن، بهره‌مند گردد.از آن‌جا که پیامبر اسلام(ص) آخرین پیامبر و اسلام آخرین و کامل‌ترین دین الاهی است، پس از پیامبر اسلام(ص)، پیامبر دیگری فرستاده نشده و اسلام دین خاتم است. خاتمیت دلیل جامعیت و جاودانگی قرآن کریم است.تاریخ قرآن و تفسیر آن نیز بیانگر آن است که به برکت قرآن در هر عصر و زمانی، معارف جدیدی به روی روشن‌فکران گشوده شد و پرسش‌ها و نیازهای ثابت و متغیر بشر را پاسخ داده است. البته این کار با بیان کلیات و اصول هدایتی و تفریع فروع از آن اصول که توسط راسخان در علم و روش اجتهاد انجام گرفته، تحقق یافته است.اما این‌که گفته شود، قرآن بارها آیات خود را نفی و تعدیل کرده، معنای درستی ندارد؛ زیرا ما معتقدیم که هیچ‌یک از آیات قرآن آیه دیگر را نفی نکرده است و هیچ‌گونه تناقضی و باطلی در آن راه ندارد. شاید منظور پرسش‌گر از این جمله، وجود نسخ در قرآن باشد، ولی باید توجه داشت که نسخ برخی از احکام به معنای نفی و تعدیل نیست؛ زیرا نسخ یعنی از همان اول آن حکم موقتی بود و زمانی که وقت آن به پایان رسید، حکم دیگری آمده است. نه این‌که حکم از همان اول ابدی بود و بعدا تعدیل شده است. پس اگر به ظاهر در برخی از آیات تناقض یا تضادی دیده می‌شود، این در نظر سطحی و ظاهری است و از آن‌جا که قرآن برخی از آیاتش، آیه‌های دیگر را تصدیق می‌کند، با بیان مفسران تضاد و تناقض‌های ظاهری بر طرف می‌شود. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه