تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
تراویح لغتی عربی است و به نمازهایی اطلاق میشود که مسلمانان سنی در شبهای ماه رمضان به جماعت میخوانند. این نماز پس از نماز عشاء خوانده میشود. در بین اهل سنت رسم است که هر شب یک جزء قرآن را در این نمازها تلاوت کنند تا در پایان ماه رمضان، قرآن ختم شود.نماز تراویح بیست رکعت است اما پس از هر دو رکعت سلام داده میشود، که پس از هر چهار رکعت استراحت (ترویحه) انجام میشود و از این رو آنرا نماز تراویح مینامند. ترویحه، وقفه کوتاهی است که از آن برای خواندن دعا یا اذکار استفاده می شودعلت بدعت بودن نماز تراویحعلت بدعت بودن آن بدین خاطر است که تا زمان عمر بن خطاب اصلا چیزی به این نام وجود نداشت و عمر برای اولین بار آن را ابداع کرد لذا این عمل چون در زمان پیامبر اکرم(ص) نبود بدعتی شد از جانب عمر برای اهل سنت. در بسیاری از منابع اهل سنت این موضوع که عمر بن خطاب بنیانگذار تراویح جماعت است اشاره شده است: صحیح بخاری جلد 38 کتاب 22 حدیث شماره 227 ابن سعد، کتاب الطبقات ج 3 ص 281 سیوطی، تاریخ الخلفا ص 137 العینی، عمده القاری شرح صحیح بخاری ج2 ص 125 بخاری از ابو هریره آورده که پس از مرگ پیامبر، مردم همچنان نوافیل (نافلهها) را فردی (غیر جماعت) میخواندند و این سنت در زمان ابوبکر و نخستین سالهای زمامداری عمر برپابود. شبی از شبهای رمضان، عمر وارد مسجد شد و مردم را مجزا یا در گروههای کوچک در حال نماز دید. عمر گفت به نظر من بهتر است اینان را تحت امامت یک قاری جمع کنم. او سپس مردم را تحت امامت ابی بن کعب جمع کرد. شب بعد عمر به مسجد آمد و دید مردم به امامت لبی بن کعب نماز میخوانند و گفت: چه بدعت خوبی است!!!.( صحیح بخاری جلد 8 کتاب 73 حدیث شماره 134)همچنین قسطلانی و نووی در جای دیگر آوردهاند:«تراویح بدعت نامیده شد زیرا نه در زمان رسولالله و نه در زمان صدیق (منظور ابوبکر) به جماعت برپا نشد، و نه در سر شب و با این شمار نمازگزار»( نووی، شرح صحیح مسلم ج 6 ص 287)) قسطلانی، شرح صحیح بخاری ج 5 ص 4 )
.
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.