فصل [۵]: [در زیارت مقابر و مشاهد اولیاء]

فصل [5]: [در زیارت مقابر و مشاهد اولیاء] و رابعا: وصیت مى کنم تو را بر سبیل تاکید که کوتاهى در زیارت مقابر و مشاهد اولیاء الله ننمایى خصوص در ایام جمعه و لیالى آن ، و از بواطن ایشان استمداد فیض بنما که چون بر سر مزار باشى خاطر متوجه روحانیت آن کامل تواند شد، زیرا که مقابر را خاصیتى هست که منقطع مى سازد زواید خاطر را، خواه اهل کمال و خواه اهل عذاب که روحانیت ایشان در آن خاک هست . اما اهل کمال چون کسب کمال در این بدن کرده اند و این بدن در آن خاک مدفون است و روحانیت خود کامل را نظرى خاص با ابدان خاک خود هست . و اهل عذاب را کدورت متوجه خاک او بود به جهت آن که کسب ضلالت در آن ابدان کرده اند. پس بر سر مزار کاملان نفع و اثر فیض لازم است . پس هر آن کس که به روى نیاز و اعتقاد صادق برود جاذب فیض خواهد بود. اى عزیز! کمال انبیاء و اولیاء در آن است که ایشان مظهر اسما و صفات الله شده اند، و به واسطه بشریت با باقى خلایق مناسبت دارند. پس همه موجودات را ظرفِى تصور کن که مظروف او صفات الله و فیض الله و رحمة الله ، و مجلاى انوار علم و حیات [الله] شده اند چنان چه ظروف کاینات که عالم ملک است که از مرکز خاک تا به عرش است متراکم شده اند و مرئى مى گردند، جمله به فیض رحمة الله جسم یافته ، و هر جسمى ظرف اسمى و صفاتى از اسماء الله و صفات الله شده است . پس عالم اجسام که آثار الله است ظرف عالم ارواح شده اند که افعال الله است ، و باز حیات و هستى ارواح قایم به صفات الله گردیده ، و همچنین صفات نسبت به ذات انسان مظهرى است که به جایى تواند رسیدن که مظهر جمله باشد. پس هر یک از بنى آدم هر صفتى که در وجود او غالب باشد مناسبت با همان مرتبه پیدا کرده است ، و فیض وى از همان مرتبه بوده از اعلا تا به اسفل . پس چون تمام اجسام ظل ارواحند یعنى روحانیت در همه متراکم شده و اجسام کثیفه پیدا گشته باز به روحانیت خود برگردند همچنان که کره نار برودت پیدا کرده هوا مى شود و بر هوا رطوبت غالب مى شود شبنم بر شکوفه ها مى نشیند، و مگس عسل آن شبنم را از شکوفه ها بر مى دارد و بر یکجا جمع آورد و عسل مى بندد، و در آن عسل موم پیدا مى شود. پس به حقیقت کره ناز تنزل کرده تا وجود موم ظاهر گردیده . و باز چون موم را شمع سازى و آتش در او افروزى موم کره نار گردد، و باز عروج کند و در مرکز اصلى خود قرار گیرد. پس همچنین بدان تمام آثار را که عالم اجسامند جمله ارواح لطیفه بوده اند که به واسطه تراکیب تنزل یافته و اجسام شده اند، به این واسطه و مناسبت ، ارواح در اجسام تعلق مى یابند. و همچنین ارواح مظاهر صفات جبروت است که این صفات در ارواح ملکوتى ظهور مى یابد. پس انبیا و اولیا را مناسبت به این جمله مراتب اتم باشد. منقول است وقتى که شیخ ابوسعید ابوالخیر را قبض (87) رو میداد به طواف قبر پیر ابولفضل مى رفتند؛ به مجرد طواف ، آن قبض به فیض مبدل مى شد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه