عوامل غفلت از حضور امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ و آثار فردي و اجتماعي اين غفلت چيست؟

نخستين و مهم ترين وظيفه انسان، شناخت پروردگار و آفريننده خويش است و از نظر گاه روايات راه معرفت خدا و اوصاف او شناخت اولياي خدا و امامان معصوم ـ عليهم السلام ـ است، چون انها مظهر اسماء و صفات الهي و آينه جمال و جلال پروردگارند. معصومين(ع)انسان هاي کاملي اند که خداوند آنان را خليفه و نماينده خود در زمين قرار داده و اراده کرده است که با آنان شناخته شود و از مسير اطاعت آن ها، اطاعت شود و ثواب و عقاب را نيز بر مدار اعتقاد و اطاعت آنان قرار داده است. وقتي از امام حسين ـ عليه السلام ـ درباره معرفت خدا و چگونگي آن سوال شد، حضرت فرمود: معرفة اهل کل زمان امامهم الذي يجب عليهم طاعته» «مراد از شناخت خدا شناخت اهل هر زماني نسبت به امام خويشتن است، آن امامي که اطاعت او بر آنان واجب است». بنابر اين معرفت و آگاهي به امام زمان ـ عليه السلام ـ لازم است و غفلت از آن حضرت نيز موجب خروج از جاده صحيح زندگي و نرسيدن به سعادتي که خداوند براي انسان رقم زده و گمراهي و شقاوت مي شود و اين غفلت در اثر برخي عوامل ايجاد مي شود که به قسمتي از آن عوامل مي پردازيم: 1. هواپرستي شيطان دشمن انسان است و کارش اغوا و گمراه سازي است اگر شيطان همنشين و رفيق انسان گردد يا بر او مسلط شود او را بر گناه و نافرماني خدا و دوري از اوليا خدا تحريک مي کند و سرانجام او را از راه حق و طريق انبياء الهي و از صراط مستقيم که امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: منظور راه و شناخت امام است منحرف ساخته و انسان را دچار غفلت از خداوند و دوري از امام زمان ـ عليه السلام ـ مي کند. 2. گناه و معصيت نفس انسان به حسب طبيعت اصليش داراي صفا و جلاء است که حقيقت را درک مي کند، حق و باطل، تقوا و فجور را متمايز از هم مي بيند چنانکه قرآن کريم مي فرمايد: فالهمها فجورها و تقواها (خدا خوبي ها و بدي هاي نفس را به آن الهام نموده است» اما گناه تدريجا اين طبيعت اولي را از بين مي برد و نفس به گونه اي مي شود که باطل و پليدي را زيبا مي بيند و اولياء و ائمه ـ عليهم السلام ـ را حقير و کم بها مي انگارد، سرمايه داران و ثروت مندان و زور مداران را بزرگ مي شمرد و در يک کلمه فسق و فجور را بر تقوا و فضيلت. چنين کسي داراي انحراف دل است و اين انحراف حاصل اعمال بد و گناه و معصيت است. 3. دنيا طلبي دنيا پديده اي است آفريده ي خداوند که براي استفاده و بهره وري انسان ها خلق شده است، تا انسان در سايه مواهب طبيعي آن مسير تکامل را طي نمايد. اما کوشش براي توسعه زندگي و افزايش ثروت تا جائي مطلوب است که عناويني ديگر مثل راحت طلبي و تجمل پرستي، برتري طلبي و فزون خواهي صدق نکند اگر يکي از عناوين ياد شده بر آن منطبق شد يا انسان را از وصول به زندگي معنوي محروم ساخت قطعا ناپسند است و باعث غفلت انسان از خداوند و ولي خدا امام عصر ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ خواهد شد. 4. رواج مفاسد اخلاقي غريزه جنسي نيروئي است سرکش و آتشي است سوزان که بطور نامرئي در درون همه به خصوص جوانان شعله مي زند، اين نيروي شگرف اگر در کانال صحيح و کادر قانون مورد بهره برداري قرار گيرد، نتيجه اش بقاء نسل، گرمي کانون خانواده، زندگي پر از صفا و محبت و خلاصه سعادت و نيک بختي است و اگر به طور مهار گسيخته و هوس هاي شيطاني در آيد زندگي معنوي خود را از دست مي دهد و دچار غفلت از خدا و اولياي خدا مي گردد همانطور که امام علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: ابتداي شهوت شادي است و پايان آن هلاکت و نابودي است. 5. همنشيني با گناهکاران دوستي و رفاقت با افراد شايسته يکي از عوامل بزرگ خوشبختي و سعادت و ... و همنشيني و رفاقت با اشخاص آلوده و ناپاک، يکي از علل سقوط و تيره روزي افراد به شمار مي رود. امام ششم فرمود: پدرم در ضمن مواعظ خود به من فرمود: پسرم! هر کس با بدان بنشيند، از گزند آنان محفوظ نمي ماند و هر کس در اماکن نامناسب قدم بگذارد، بد نام مي شود. 6. نداشتن الگو و رهبر الهي به تعبير جامعه شناسان، انسان ها به دلايل مختلف عموما خود را در زمينه هايي با عده اي مقايسه و ارزيابي مي کنند در اين فرايند، انسان ارزش و استاندارد هاي افراد يا گروه هاي ديگر را به عنوان يک قالب مقايسه اي مرجع مي گيرد. براي يک نظام اجتماعي پايدار وضعيت ايده آل آن است که گروهي که انسان به آن تعلق دارد گروه مرجع مثبت باشد و پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نيز اهل بيت خود را به مثابه گروه مرجع به امت معرفي کرده است تا در زندگي فردي و اجتماعي دچار سردرگمي نشوند و به جاي سعادت و کمال مسير ضلالت و گمراهي را پيش نگيرند اما صد افسوس که دشمنان تلاش مي کنند تا آن جا که ممکن است امت را از خاندان عصمت دور نگه دارند و دچار غفلت و گمراهي نمايند. 7. عدم بصيرت و رشد فکري بصيرت و رشد فکري يکي از ويژگي های ياران خوب امامان معصوم ـ عليهم السلام ـ بوده تا با شناخت عميق از حجت الهی و حق و باطل به امام بپيوندد و به سمت جبهه باطل نرود و سر در گم و گمراه و غافل نشود. البته عوامل ديگري نيز باعث غفلت از حضور امام زمان ـ عليه السلام ـ هست که از حوصله مقاله ما خارج است . آثار فردي و اجتماعي غفلت الف: آثار فردي 1. نااميدي و يأس. نوميدي و يأس انسان را تدريجا به سوي فساد و همرنگي با محيط مي کشاند و نمي تواند خود را به صورت يک اقليت صالح در برابر اکثريت ناسالم حفظ کند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوايي می داند.این یکی از اثار غفلت از اصلاح جامعه ومصلح الهی وقیام نجات بخش او می باشد. پس تنها چيزي که مي تواند به انسان روح اميد بدمد و نگذارد در محيط فاسد حل شود اميد به مصلح جهاني است، هنگامي که روزنه اميد براي او گشوده شود اميد به تغيير وضع موجود، نقطه عطفي در زندگي او ايجاد مي کند و چه بسا او را به توقف کردن در مسير گناه و بازگشت به سوي پاکي و اصلاح دعوت مي نمايد. 2. احساس بيهودگي و پوچي. انسان منتظر باور قطعي دارد که تنها نظام اجتماعي عادلانه اي که به تمام خواسته هاي مشروع بشري پاسخ داده و منصفانه ترين قوانين را براي انسان ها آماده کرده است نظام حکومتي اسلام و قانون الهي قرآن است و زيباترين آن در عصر ظهور حضرت ولي عصر ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ تحقق خواهد يافت و اين باعث نشاط زندگي مي شود و زندگي را ارزشي کرده و انسان را از بيهودگي نجات مي بخشد.بر خلاف افراد و گروه های که از چنین اینده ای درخشانی غافل اند ونتیجه ای ان جز احساس بیهودگی وپوچی در زندگی چیزی دیگری نخواهد بود. 3. عدم اصلاح خويش.آن کس که منتظر مصلح است، در اصلاح خود مي کوشد تا براي جامعه ايماني عنصري مفيد، موثر و کارآمد باشد البته نکته مهم اينجا است که منتظر واقعي براي چنان برنامه مهمي هرگز نمي تواند نقش تماشاچي را داشته باشد بايد حتما در صف اصلاح طلبان قرار گيرد.در قبال افراد و مجموعه های که غافل از این امر مهم وحیاتی هستند وبر اثر پندار باطل و توهم واهی گرفتار منجلاب وضعیت موجود گردیده واز اصلاح و خود سازی فردی واجتماعی دور می گردند. واثارمتعدد دیگر مانند: حل شدن در فساد محيط، کوري دل، مردن قلب، قساوت قلب، ناآرامي روحي و زيانکاري و غيره ... که از حوصله بحث ما خارج است. ب: آثار اجتماعي غفلت از امام زمان ـ عليه السلام ـ 1. فساد جامعه . هنگامي که فساد فراگير مي شود و اکثريت يا جمع کثيري را به آلودگي مي کشاند گاهي افراد پاک در بن بست سخت رواني قرار مي گيرند بن بستي که از يأس در اصلاحات سرچشمه مي گيرد و منجر به گسترش فساد وتباهی بیشتر می گردد. تنها چيزي که مي تواند در انها روح اميد بدمد و به مقاومت و خويشتن داري دعوت کند و نگذارد در محيط فاسد حل شوند اميد به اصلاح نهايي و مصلح جهاني است. 2. همکاري با ستمگران و ظالمان. یکی از اثار سوء غفلت از امام زمان(عج)وبرنامه های نجات بخش ان بزرگوار گرفتار شدن در دام طاغوت وستم گران زمان می باشد.همان گونه که شناخت و اعتقاد به امام زمان ـ عليه السلام ـ مانع از همکاري شخص معتقد با ستمگران و ظالمان مي شود و در برابر حکومت هاي فاسد تا حد توان پايداري مي کند چون او منتظر امامي است که هرگز با ظلم و ستم سازش نکرده بلکه براي عدالت گستري قيام خواهد کرد. 3. دوري از مدينه فاضله. یکی از تبعات آشکار غفلت وبیگانگی از امام زمان وآرمان های جهان شمول وعدالت گستر ان حضرت محرومیت جهانیان از برکات مدینه فاضله مهدوی و گرفتار شدن مردم به شعارهای دو مکتب ليبرال دموکراسي غرب و کمونيسم شرق می باشند که ساليان متمادي بر افکار و انديشه سياسي جوامع بشري تأثير گذاشته بودند ولي به مرور زمان يکي پس از ديگري ناکارآمدي خود را نشان دادند و نه تنها بشر را نجات نداده بلکه او را در گردابي از بحران هاي معرفتي و اخلاقي، رواني و تکنولوژي و غيره گرفتار کرده است. بشر امروزه با تجربه گذشته عطش يک طرح و نگاه جديد به جهان هستي دارد و چيزي نمي تواند او را سيراب کند مگر طرح (مدينه فاضله مهدوي) نظريه مهدويت يک نظريه جهاني است و اين انديشه نوين براي جهان و اداره آن برنامه و طرح بنيادين و کارساز دارد. وسخن پایانی اینکه غفلت از وجود مقدس ولی عصر وحاکم الهی نتیجه واثری ندارد جز: 1. مردن روح جهاد و شهادت در جامعه 2. افول غيرت ديني. 3. حاکميت مستکبرين. 4. عدم امنيت و صلح جهاني. 5. سرکوب انقلاب ها. 6. قبول اسلام آمريکائي. 7. سرنگوني حکومت صالحان در جهان. 8. ظلم به مستضعفين. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه