پاسخ : در مورد تاریخ تولّد امام مهدى (عج) چهار قول وجود دارد: قول اوّل ـ این قول که معروف ترین و مستندترین قول است، تاریخ تولّد آن حضرت را نیمه ى شعبان سال ۲۵۵ هـ. ق مى داند. ثقة الإسلام کلینى مى نویسد: وُلد(علیه السلام) للنصف من شعبان سنةَ خمس و خمسین و مئتین):[۱]امام مهدى(علیه السلام)در نیمه ى شعبان سال دویست و پنجاه و پنج هجرى قمرى متولد شده است. علامه ى مجلسى در بحارالأنوار نیز همین تاریخ را ذکر مى کند.[۲] از شهید اوّل (ره) نیز نقل شده است که:

پاسخ : در مورد تاریخ تولّد امام مهدى (عج) چهار قول وجود دارد: قول اوّل ـ این قول که معروف ترین و مستندترین قول است، تاریخ تولّد آن حضرت را نیمه ى شعبان سال 255 هـ. ق مى داند. ثقة الإسلام کلینى مى نویسد: وُلد(علیه السلام) للنصف من شعبان سنةَ خمس و خمسین و مئتین):[1]امام مهدى(علیه السلام)در نیمه ى شعبان سال دویست و پنجاه و پنج هجرى قمرى متولد شده است. علامه ى مجلسى در بحارالأنوار نیز همین تاریخ را ذکر مى کند.[2] از شهید اوّل (ره) نیز نقل شده است که: ولد(علیه السلام) بسّر مَنْ رأى یومَ الجمعة لیلا خامس عشر شعبان سنة خمس و خمسین و مأتین);[3] امام مهدى(علیه السلام) در سامرا، جمعه شب، هنگام در پانزدهم شعبان 255 هـ. ق به دنیا آمد. ابن خلکان، یکى از علماى اهل سنّت نیز همین تاریخ را تاریخ ولادت امام مهدى(علیه السلام)مى داند.[4] قول دوم ـ در برخى از مآخذ، تاریخ تولّد حضرت مهدى (عج) سال 256 هجرى ضبط شده است. کتاب کمال الدین[5] شیخ صدوق الغیبة[6]شیخ طوسى، از جمله ى این منابع است. قول سوم ـ ابو جعفر محمّد بن حریر بن رستم طبرى، تاریخ ولادت امام مهدى(علیه السلام) را سال 257 هـ ق دانسته است.[7] قول چهارم ـ برخى، مانند على بن عیسى اربلى[8] و ابن اَبى الثلج بغدادى[9]، تاریخ ولادت امام مهدى (عج) را سال 258 هـ ق ذکر کرده اند. همان گونه از شهید اوّل نقل شد، مکان ولادت آن حضرت، شهر سامراء است[10] که در نزدیکى شهر بغداد قرار دارد. این شهر، بعد از شهادت امام رضا(علیه السلام) در دوره ى حکومت معتصم عباسى بنا گردید. -------------------------------------------------------------------------------- [1]. اصول کافى، ترجمه ى جواد مصطفوى، ج 2، ص 449، انتشارات علمیه ى اسلامیه، تهران. [2]. بحارالأنوار، ج 51، ص 2. [3]. همان، ج 51، ص 28. [4]. همان، ج 51، ص 24. [5]. کمال الدین، صدوق، ص 432، انتشارات جامعه ى مدرسین، 1405 هـ ق، قم. [6]. طوسى، الغیبة، ص 139 و 147. [7]. دلائل الامامه، محمد بن جریر بن رستم طبرى، ص 271 و 272، منشورات رضى، چاپ سوم، قم. [8]. کشف الغّمه، على بن عیسى اربلى، ج 3، ص 227، مکتبة بنى هاشمى، 1381، هـ ق، تبریز. [9]. تاریخ الائمه، ابن ابى الثلج بغدادى، ص 15، مکتبة بصیرتى، قم. [10]. بحارالأنوار، ج 51، ص .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه